birelleş

• birleşerek, bir elinden (de sen) tutarak, birercik, veya beraberce, herkes üstüne düşeni (ayrı ayrı) yaparak anlamında yaygınca bir yerel sözcük. oluşum kökeni olarak birerleş, birer birer düşünülmelidir. bilindiği yöreler tekirdağ, istanbul, çanakkale, fethiye.
  
  cümle içinde kullanırsak; "herkes birelleş çuval, kese ne bulursa alsın, doldursun; guvat ola, akşama fasille toplamayı olalım^* kurtulalım."
  
  sonundaki ş sesi^* işteşlik, karşılıklılık göstergesi. aynı tebelleşteki gibi. tebelleş eylem olarak tekin, tek tarafın eylemiyken, toplam görüntü bütünlük ve karşılıklılık ürettiğinden dil/sözcük yapıcı ş sesi/harfi ile ifade etmiş olmalıdır.
  
  (bkz: bir/@ibisile)
  (bkz: birer)