istanbul'da

• grup vitamin'in $arkisi aslinda gokhan semiz olmeden once bir albumde vardi ama olumunden sonra ona ithafen bi daha çikarttilar $arkiyi.
  
  gittigin yerler nasil
  bilinmez guzelim
  istanbulda sular akmiyor
  mutlu musun oralarda
  bilinmez guzelim
  bana buralarda kimse bakmiyor
  uçaklar rotar yapmi$, trafik siki$ik
  çopler yine birikti arka bahçeye
  yagmurun elleri gitarin telleri yok
  sen de yoksun yanimda
  ozlemi$im çook
  
  bu sabah yine her sabahki gibi
  sikildim istanbulda
  moralim bozuk ceryan kesik
  hele bir de sen yoksun ya
  çok yazik
  
  gittigin yerler nasi bilinmez guzelim
  buralar ayni o gunden beri
  yedigin içtigin gordugun senin olsun
  anlatma sevin sevildigini
  gittigin gunden beri
  ne gunlerim oldu
  bazen sevinçliydim bazen gozlerim doldu
  sen orada ben burda el ne kari$ir
  çok acele gelmen lazim
  bize istanbul yaki$ir
  
  bu sabah yine her sabahki gibi
  sikildim istanbulda
  moralim bozuk ceryan kesik
  hele bir de sen yoksun ya
  çok yazik
• klibin sonunda ortadaki bos ucuncu sandalyenin iplerle yukarı cekilmesi vardır ki cok fenadır. cok insan sevdim cok uzuldum ama bu sarkıyı dinlerken kimseyi dusunemem. bu sarkı bir kisi icindir. umarım huzurlusundur
• grup vitaminden her dinlediğimde, neredeyse beni ağlayacak hale getiren şarkı.. anlamıyorum..
  yazık oldu adama.. hala tekrarlıyorum her aklıma geldiğinde.. "çok yazık"..
• kendi yazilmis pinhani sarkisinin madem, yurek mealini yazalim biz de..
  
  istanbulda
  
  /bu yitiklerin viran kildigi sehirde/
  
  yol kenarında oynayan çocuklar gibi
  topum kaçtı bugün yola
  
  /sahipsiz, hesapsiz bir yasam suren ben,
  tehlikenin icine atilmisim/
  
  evin önünde sulanmayan çiçekler gibi
  başım düştü saksıma
  
  / gun gectikce oluyorum haberi yok kimsenin,
  girecegim bir siir yerine kara bir topraga/
  
  istanbulda kimim var , kimin için bu toz duman
  istanbulda neyim var , ne kaldı ki kalabalıktan
  
  /istanbul, virane guzelim, gercekligince yalanim
  bilmezler ah, en kalabalikta bile yalnizim, yalinim/
  
  kaçamayıp da saklanan kedicikler gibi
  sığındım senin sıcaklığına
  
  /aniden bastiran yagmurlarda bir sacak alti bulamamis kediyim
  oylesine titreyen, usuyen ben, sicakligin sarmasa nideyim/
  
  sevemiyorsan istanbulu benim gibi
  kaçalım yine bozkırlara
  
  /sen de bir kaybedeniysen bu sehrin, hesabi ona kestiysen
  cozulelim bu sehirden, dugumlenelim ellerimizden/
  
  istanbulda kimim var , kimin için bu toz duman
  istanbulda neyim var , ne kaldı ki kalabalıktan
  
  /istanbul, virane guzelim, gercekligince yalanim
  bilmezler ah, en kalabalikta bile yalnizim, yalinim/
  
  yere düşünce kırılmayan bir oyuncak gibi
  alıştım ben yuvarlanmaya
  
  /sozlerin sarapnel parcalari gibi saplansa da bagrima
  alistim ben kapanmayan yaralarimla usanmadan yol almaya/
  
  istanbulda ne kaldı ki
  
  /bu yitiklerin viran kildigi sehirde yaramdan gayri yok arda kalan/
• istanbulda
  
  yol kenarında oynayan çocuklar gibi
  topum kaçtı bugün yola
  evin önünde sulanmayan çiçekler gibi
  başım düştü saksıma
  
  istanbulda kimim var , kimin için bu toz duman
  istanbulda neyim var , ne kaldı ki kalabalıktan
  
  kaçamayıp da saklanan kedicikler gibi
  sığındım senin sıcaklığına
  sevemiyorsan istanbulu benim gibi
  kaçalım yine bozkırlara
  
  istanbulda kimim var , kimin için bu toz duman
  istanbulda neyim var , ne kaldı ki kalabalıktan
  
  yere düşünce kırılmayan bir oyuncak gibi
  alıştım ben yuvarlanmaya
  
  istanbulda ne kaldı ki
• gün gelip de iş nedeniyle istanbul dışına giden sevdiceği düşünürken adamı harap eden şarkı. grup vitamin gibi bir gruptan böyle bir şarkı çıkması ise tamamen gökhan semiz gibi yüce bir insanın başarısıdır. ayriyeten bu şarkının bir de gökhan sonrası versiyonu vardır ki. emrah ve selçuk söylerler. klipteki boş sandalyeyi görünce sevgili falan yalan olur, sadece gökhan düşünülür. hem sevgilinin amına koyayım zaten, rahat uyu gökhan semiz.
• gözyaşlarımın her bir damlasını her bi'sözüne her bi'notasına helal ettigim şarkı.
  
  -istanbulda kimin kimsen var mı
  dedi bana. yoktu..
  -yok
  dedim ona
  -artık var
  dedi
  inandım.
  gitti sonra, gelmedi bi'daha.
  
  senin anlayacagın;
  
  ''evin önünde sulanmayan çiçekler gibi
  başım düştü saksıma''..
• istanbul'u sevemeyenlerin, istanbul tarafından aldatılmışların, istanbul'da yalnız kalmışların, istanbul'dan usanmışların şarkısı. pinhani ile tanışmaya sebep.
• istanbul'a düşeli 4 ay olmuş. soğuk, karanlık kış günleri; hele insanın içini ezen o pazar sabahları. kyk yurdundayım, 12 metrekarede 6 cins insan. odadaki kadrolu kırgızlarla zaten kavgalıyım, ağzımı tadı yok ama odada delirmekten iyidir diyerek kafama bordo bir bere geçirdim, kantine gazete almaya inicem, yağmur sıçramasın diye paçalar pijamanın üzerinde, 2. lig topçusu kılığında atladım merdivenlerden. fişler ve telefon cebimde. tam indim telefona biraz konuşabilir miyiz diye mesaj geldi, lan dedim sıradayım kaptırmayalım öküz gibi pazar sabahı sonra dedim, sıra bana geldi göt herif gazeteler için fiş geçmiyür delüğanlı dedi, yarım saat sıra beklemişim, delirdim, gittim telefonla görüştüm ayrılık konuşması... yağmurla rüzgarı da yedim mi deli dana gibi, sinir beni boğuyor; çıktım odaya cihan her zamanki hoparlörü açmış koridora konser veriyor odadan. ahan da bu şarkıydı işte. bitti, tekrar aç cihan dedim, açtı; hadi cihan tekrar yapalım dedim, tekrar açtı, play it again cihan dedim yine açtı dinledim; o açtı ben dinledim o açtı ben dinledim amınakoyim, böyle böyle büyüdük.
  
  " bu sabah yine her sabahki gibi
  sıkıldım istanbulda
  moralim bozuk ceryan kesik
  hele bir de sen yoksun ya
  çok yazık "
  
  eh be abi. bitirdiniz bizi.
• bu isimde kötü bir şarkı dinlemedim henüz. bir ayrıntı olarak bulunsun istedim.