kötü hissedildiğinde sığınılan kişi

• her seferinde ben onu ararım, o da beni arar. kötü hissetmemem için bin tane şey sayar. çünkü ikimizde biliriz ki hayatta hiçkimse bizi bizden daha kötü hissettiremez.
• samimi söylüyorum hiç kimse. sevdiğim güvendiğim kimse olmadığından değil. sorunlarımı kendim çözmediğim zaman iyileşemiyorum.
• dürüst olmak gerekirse “hiç kimse “ aklıma sadece evim, yatağım, uyku geliyor.
• yorgan altı cenin pozisyonunda karanlığım...
• kendim, kendim, kendim. baş edemezsem kız arkadaşlarım.
• bazı şarkılar…
• her hissiyatımda sığındığım kanatsız meleğim var bir tane. biraz uzağız ama olsun.
  
  üzülmesini istemediğim için sadece iyi hissettiğimde anneme sığınıyorum. belli etmesem de kötü hissettiğim zamanları bir şekilde anlıyor gerçi.
• birkaç çok sevdiğim dostum var, onlardır. hatta ben söylemesem de kötü hissettiğimin kokusunu alırlar. kendileri arar sorar " bir sıkıntı mı var?"' diye. eksik olmasınlar.
• 2 haftadan bu yana içimdeki dehliz yüzünden arafta gezinip duruyorum. anlatsam bitecek belki rahatlayacağım. ama kendimde dahil sığınabileceğim kimsenin olmadığını anladım. ne şanssızlık...
• sığındığım bir kişi değil bir yer olsun. bazılarının sığınacak yeri bile olmaz. barınmak anlamında değil, kendi iç dünyamla hesaplaşabileceğim bir zaman ver bana, sessizlik, ruhum dinlensin yeter ki. nasıl düştüm diye kızacağım, sonra biraz hırpalanıp nasıl çıkacağımı düşünmeye başlayacağım. kimse yok, olmadı , olmayacak. beni inandığım kadarıyla varım. inandıklarımı yenileyip yeniden inanmanın yolunu bulacağım. düştüm, düşeceğim, durdum, duracağım, çıktım ve yine çıkacağım. ben hiç iyi hissetmedim, kötü hissetmenin ne olduğunuda artık anımsayamıyorum. ancak hisleriniz körken her şeyinizle savaşabilirsiniz. ben bazen kötü şeylere gülerken buluyorum kendimi. ben bu dünyaya geliş amacımı savaşmak üstüne kurmalıyım diye anladım. bir anlam aramadan sadece savaşmak, yok olacağım gün geldiğinde düşüneceğim nedenini. şimdi neden savaşıyorum diye sormayacağım, ölmeden saniyeler önce neden savaştım diye soracağım. belki bir cevabım olmayacak ama şu bir gerçek ki kimseye sığınmaya ihtiyacım olmadan yaşadım ve savaştım. ben sığıntı bir zaferi bırakır has bir yenilgiye kucak açarım. o yenilginin sonuçlarıyla savaşır kendi zaferimi kurcalarım. bana sığınan olursa onuda iter yanımdan uzaklaştırırım. bana sığıntılar lazım değil. zor zamanlarla savaşmasını bilen insanlar lazım. beraber vereceğim tek savaş bu olur. sığınmak zavallıların işidir. inandığım şey ile yanyanayım. siz ağlayın, ben sadece ansızın gelen ölüme ağlarım.