the brian jonestown massacre

• western rock gibi birşeyler yapan fena olmayan müzik grubu.
  
  albümleri;
  -methodrone 1995
  -their satanic majestie's second request 1996
  -thank god for mental illness 1996
  -take it from the man! 1996
  -give it back 1997
  -strung out in heaven 1998
  -bringing it all back home again
  -zero ep 2000
  -bravery, repetition, and noise 2001
  -...and this is our music 2003
• the dandy warhols ile sevgi nefret ilişkisinde olan, hatta haklarında belgesel bile çekilmiş grup. dig adlı bu film geçen sene cannes da ödül almıştır. bir de solistlerinin seyirciyi dövmesi gibi olayları sık sık yaşayan bir gruptur.
• johnny marr is dead isimli gayet basarili bir parcalari olan, kendilerini neo-psychedelic rock yaparak tanimlayan california'li grup. sanirim sarkilarinin bircogunu johnny marr'in yazdigi the smiths'in the queen is dead albumune bir gonderme yapmis olmalarindan boyle bir isim secmisler. ama emin degilim. yine de guzeller...
• methodrone ve thank god for mental illness gibi mükemmel albümlerin sahibi grup.
• who killed sgt.pepper? isimli son albümlerindeki this is the first of your last warning isimli parçaya baya bangır bangır ezan sesi koymuşlar. parçanın ismine baktığımızda zaten islami bir korkutma cümlesi gibi^*. ''cehemmende yanacaaağn'' gibi bişi. baya ters tipler.
  
  (bkz: genç muhafazakarlar tepkili)
• sahnede biraz kalabalik duran elemanlarinin hepsinin 40li yaslarinin basinda veya 30larin sonunda olan grup. 1990'dan beri piyasadalar. grubun solisti ve 5 gitaristinden biri anton newcombe. anton neden boyle yapiyor bilmiyorum ama sarkilarini soylerken sahneye bakarak soyluyor. zaten sahneye yayilislari da bi ilginc. solist en kenarda duruyor ve grubun tef ve zil calan elemani joel gion sahnenin tam ortasinda kendine yer edinmis. joel sapkasi, gobegi ve kiyafetleri ile bize biraz eskilerin taksi soforunu animsatti. simdi bu grup turkiye'ye gelse bob dylan bize selam vermedi ama diye aglayanlar ama bu solist bize degil sahneye bakarak sarkilarini soyledi diye sizlanirlar. bunu yapmayin. cocuklar guzel soyluyor. zaten etkilendikleri sanatcilardan biri de bob dylan. grubun diger elemanlari; matt hollywood gitar ve bazi sarkilari bu eleman soyluyor, frankie emerson gitar (bazen sarkilara klasik gitar ile katiliyor), collin hegna bass, will carruthers bass, ricky maymi gitar, rob campanella genelde org ve klavye kullansa da zaman zaman gitar caliyor ve dan allaire davul.
• (bkz: nevertheless)
• (bkz: straight up and down)
  (bkz: boardwalk empire)
• the dandy warhols ile zaten benzeşen grup ki, alakaları olduğunu görmek de bu yüzden şaşırtmaz. birisi gider lou weed^* şarkısı yazar, dandy warhols (gerçi onların ismi de yeter bunun için^*), diğeri - üstte de bahsedildiği üzere - (david bowie i love you) since i was six'i.
  
  ünlülerle, daha doğrusu pop-art ile bu kadar "laflaşma"ları çok alışıldık değildir genel olarak. ama hep glümsetirler, iyi ki yapmışlar gibi gelir.
  sempati sebebi olur.
• (bkz: you look great when i'm fucked up) isimli güzeller güzeli, biraz daha karanlık bir spiritualized'ı çağrıştıran şarkıları skins'in şu an hatırlayamadığım bir bölümünde çalarak beni tekrar tbjm'a hayran bırakmıştır. diziye olan sevgimi de ikiye üçe beşe katlamıştır, ayrıca. biraz shoegaze'e göz kırpan şarkı, psychedelic kafadan da çıkmayarak muhteşem bir kombinasyon ortaya çıkarıyor. akşam vakti bir motosikletin arkasında giderken ve tam köprüden geçerken (vijulayzınız hatta efendim) dinlenecek şarkıyı seçseydim bu o kadar şarkı arasından sıyrılırdı. muhtemelen tbjm da my bloody valentine'la kapışırdı. lucy in the sky'dan doksanlar kararsızlığını dinlediniz, sevgiler.