okan bayülgen

• yanlışa yanlış demenin taraf olmak olmadığını kabul etmiyor kendisi. yanlışın karşısında durmanın kırk tane yolu var. mahalleyi yakan bir adam olsa tüm mahalleli de göz göre göre mahalleyi ateşe veren adama hakret ediyor olsa onların yanında olmak yerine "meehhhh! hepiniz hakaret ediyorsunuz ben taraf olamam" diyebilir mi merak ediyorum.
  
  kaldı ki kimse hakaret etsin diye bir çabası yok direnişin. ortadaki devasa haksızlığı görüp elinden her ne şekilde geliyorsa o şekilde destek olmuyorsan zalimin yanındasın bu kadar basit. haksızlık karşısında susan insana saygı duyulmaz. gencecik insanlar saygın bir ideal uğruna ölüyorsa bunun tarafsız bölgesi yoktur.
  
  polis şiddeti almış başını gidiyor ama yine de ben felsefi bir denge yakalayacağım diyen insan aydın insan değildir. polisin karşısına geçip gözlerin içine bakarak söylesin okan bayülgen bu taraf değilim cümlesini. daha cümlesi bitmeden kalkanı suratına yer. haktan hukuktan bilimden aydınlıktan yana tavır almayacaksan ne diye on yıllarca insanlara "hayat sokaklarda, dışarı çıkın" çağrısı yaptın.
  
  ben ethem'in, ali'nin, mehmet'in, abdullah'ın, medeni'nin tarafındayım. kardeşlerim öldürüldüler, sorumluları ortalarda yok.
  ben kör olan işkence ve taciz mağduru olan baskı şiddet ve hakaret ile muamele edilen gençlerin yanındayım.
  ben üzerlerine yavaş yavaş koyulan tuğlaları "eeehhh yeter ulan!" diye sırtından tek hamlede atan bezginlerin yanındayım.
  ben baskıyla sindirilmeye çalışılan meslek örgütlerinin yanındayım.
  
  şurası yanlış o yüzden ben yokum diyeni de,
  ona tepki veriyorsun şuna neden vermiyorsun diyeni de anlamıyorum.
  
  gel yanlışı düzelt
  gel neye tepki verilmesi lazımsa ona tepki ver.
  
  direniş umutsuzluk kapısı değil.
  gel ne olursan ol yine de gel.
  
  yeter ki entelektüel görünmek için, gerçekten uzak, kurgusal bir alana saklanıp tarafsızım geyiği yapma. karşımda mertçe duran yobaza bile daha çok saygı duyuyorum.