barış manço

• ben bu adamın şarkılarını çocukken hoplaya zıplaya dinlerdim. az önce belki saatin de etkisiyle daha önce hiç fark etmediğim bir şeyi,sözlerin pek çoğunun aslında oldukça hüzünlü olduğunu fark ettim. bir garip oldum,büyüdüğümü hissettim. barış manço'ya eskisinden daha fazla saygı duydum. neden mi? hani anne ya da babalar çocukları üzülmesin diye kötü haberleri onlardan saklarlar ya,onun da bunu böyle bir amaçla bilerek yaptığını düşündüm. sanki biz hazır olana kadar o gerçekliği,hüznü bizden saklamıştı. böyle çocukluğunda yaşadığım evi boşaltırken tesadüfen benden ben üzülmeyeyim diye saklanan şeyi bulmuşum gibi oldum.
  bir yandan da çocukluğun bir hatıraya dönüşmekte olduğunu fark ettim.ama barış abi sen benim için her zaman neşenin ve çocukluğumdaki saflığın simgesi olacaksın. teşekkürler.
  
  "hey hey günaydın çocuklar günaydın
  hep güler yüzle karşılarsınız beni
  hey hey günaydın çocuklar günaydın
  sabah akşam bıkmadan dinlersiniz beni
  
  dün gece düşündüm de renkler olmasaydı
  yaşanmazdı bu dünyada
  korktuğum odur ki kapkara bir dünyayı
  isteyenler var aramızda
  oyun ister bazen büyükler tabancalar kılıçlar tüfekler
  zevk meselesi bu karışılmaz
  
  tartışılmaz zevkler ve renkler sizin olsun bütün bu zevkler
  bırakın renkleri çocuklara
  hey hey günaydın çocuklar günaydın
  siz hiç kırmızı bir ağaç gördünüz mü
  hey hey günaydın çocuklar günaydın
  gökyüzü neden mavi düşündünüz mü
  başak sarı çim yeşil her şeyin bir rengi var
  değişmez doğanın dengesi
  mor turuncu sarı eflatun pembe haki çamur bile kahverengi
  oyun ister bazen büyükler tabancalar kılıçlar tüfekler
  zevk meselesi bu karışılmaz
  tartışılmaz zevkler ve renkler sizin olsun bütün bu zevkler
  bırakın renkleri çocuklara
  
  uzakta bir ülkede insanlar anlaşmış
  tam silahları bırakırken
  içlerinde ikisi hemen karşı çıkmış sonuçta onlar kazanmış
  ikisinin de önünde birer düğme varmış
  biri yeşil diğeri kırmızı
  bir iki üç demişler basıvermişler
  ve sonunda dünya kapkaranlık olmuş
  tam istedikleri gibi
  
  oyun ister bazen büyükler tabancalar kılıçlar tüfekler
  zevk meselesi bu karışılmaz
  tartışılmaz zevkler ve renkler sizin olsun bütün bu zevkler
  bırakın renkleri çocuklara
  
  oyun ister bütün çocuklar..."