hayatla olan savaşta hangi aşamadasın

• harrrrrrrrrika bir baslik, hemen anlatiyorum.
  
  - 2gun once 6 senelik ilk askim bu yaz evleniyormus onu haber verdi.
  
  - 1 ay once cok guzel bir sirketten, sirketi daha iyi bir hale getirecek bir sorunu cozdugum icin ayni yasta oldugum egoist manager im tarafindan isten cikartildim.
  
  - 2 ay once 0'i tukettim, tekrar bastan basladik.
  
  -6 ay once ıstanbulda ilk yeni arkadasimi edindim. dunya'nin en sosyal ve eglenceli insani olup 12-13 sene ankara samimiyetinden sonra ıstanbul'un amerikan individualisminde kaybolmustum
  
  -10 ay once 63 kilo bir insanimsiydim, spora basladim, hala devam, bassssssssssssss. simdi 71 kiloyum %12 yag orani.
  
  -13 ay once hatay depreminden sonra vietnam'dan turkiyeye dondum, ailem depremzede ve psikolojisi harap halde ıstanbulda bulustuk. 11 sene sonra ilk kez cekirdek ailem tekrar 4 kisi ayni evdeydi. hic kimse iyi degildi.
  
  - 15 ay once vietnam'da sagli sollu pirinc tarlalarinin arasinda motor surerken ozgurlugu sorguladim, ve yalnizlikla kardes olduklarini anladim. 12 kilo vermistim, is yerimde surekli bir mobbing vardi, ve kimse ingilizce bilmiyordu.
  
  -18 ay once vietnamda ilk gunum, her sey macera, her sey yenilik. butun dertlerden kacmisim, ayaklarimin uzerinde, hayalim baslamis. yine param yok, yine yetmiyor, yine sorunlar. ılk gecemde ev tutup butun parami kiraya vermistim.
  -battaniye/carsafsiz ve hamam bocekleri olan bir evde uzerime koltuk minderi koyarak uyumustum...
  
  - 19 ay once ankara'da en iyi dil kurslarindan birinde, en iyi ingilizce ogretmeniydim. 60 ogrenciyle basladigim kursu, 450 ogrenciye cikartmistik, ve bunlarin 200+ si benim icin geliyordu. mudurum dunyanin en vizyonsuz insanlarindan birisi oldugu icin, vietnama gitmeye karar vermistim.
  
  ısin ozu su ki, sen ne planlar yaparsan yap, hayat savasta biraz guclu gibi. ama anladigim kadariyla zaten olay da yerden tekrar kalkabilmek.
  
  bakalim yarin nasil bir gun hmmmmmmmmmmmm
  
  edit 1- yas 28.67
• henüz başında olduğumu düşünüyorum; lakin her tarafım yara,bere,kesik içinde.
  kazanacağım ama, pes edeni s.ksinler.
• ilk başta zor gözüken hayat, ilerledikçe daha kolay gözükmeye başladı gözüme. ama son zamanlarda sanki etrafım stresle doluymuş gibi geliyor. sanki kurt kapanı tekniği uygulanmış yunan general gibi hissediyorum kendimi şu sıralar. umarım benim kapılarda başka bir bilinmezliğe açılmaz.
• yaptığım işten sıkıldım ve iş değiştirmeye karar verdim. mutfakta iyi zaman geçirmem gibi sığ bir yerden edindiğim kaynak ile birlikte, chef regimier olmaya karar verdim.
  oturduğum semtte sağlıklı yiyecekler yapan bir restoran/cafeye gidip, beni çalıştırmalarını talep ettim, kabul edildi. çalışma saatlerim sabah 8-12 arası tam 4 saat. pzts tatil.
  para hiç konuşmadım.1 haftanın sonunda 2,500 tl para verdiler. 2 hafta bitti.
  biraz zor oluyor, iki iş birden yapmam ama öğreniyorum ve hala keyif almaya devam ediyorum. bakalım neler olacak.
• hayatla savaşmıyorum, akışına bırakıyorum her şeyi. tabi ki imtihanlarım, göz yaşlarım oldu belki de daha olacak, ben sadece dua edebilirim kendim için ve sevdiklerim için hoş öyle bir gönlüm var ki şu an sevmediklerimi de allah doğru yola iletsin isterim, kötü olmaya gerek yok.
• iki yabancı dinleyerek kalan eşyalarımı topluyorum. trafiğe kalmadan çıkmam lazım.
• kanunun adaletsizliğini yaşarken allah'ın adaletine güveniyorum.
• sevr aşamasına geldik.
• dizimin üstüne çöktüğüm sahnedeyim.
  
  göğsüme aldığım (mecazi) darbe ile midem bulanıyor, kulaklarım uğulduyor. bir elim dizimde diğeri çamur zeminde. kalkmak zorundayım, savaşmak zorundayım, biliyorum.
  
  kulaklıkta mudvayne-dig çalıyor, şaka gibi...
• 26 ağustosa tekabül ediyor bulunduğum aşama. umarım en kısa zamanda...