öylesine

• bir jehan barbur şarkısı. ne desem eksik, ne kadar sussam fazla.
  
  yüzümü gönlüne koysam
  yemin tutsa kalbim beni sever miydin
  içimi avucuna döksem
  beni azıcık çözer miydin
  yok olmuyor istemekle bitmiyor
  hiç bir yol yarılanmıyor uzadıkça uzuyor
  kal demiyor söz vermiş susuyor
  kelimeler düşmüyor içimde salınıyor
  
  yüzünü gönlüne koysam
  yemin tutsa kalbim beni bilir miydin
  yok olmuyor istemekle bitmiyor
  hiç bir yol yarılanmıyor uzadıkça uzuyor
  kal demiyor söz vermiş susuyor
  kelimeler düşmüyor içimde salınıyor
• jehan barbur 'un uyan isimli insanı uykudan uyandıran albümünde yer alan en naif şarkılardan biri. müzikal alt yapısında elektrik gitar, bas ve viyolonsel var. sözlerinin tamamı şu şekilde;
  
  yüzümü gönlüne koysam
  yemin tutsa kalbim
  beni sever miydin?
  
  içimi avcuna döksem
  beni azıcık çözer miydin?
  
  yok; olmuyor istemekle bitmiyor
  hiçbir yol yarılanmıyor
  uzadıkça uzuyor
  
  kal demiyor; söz vermiş susuyor
  kelimeler düşmüyor
  içinde salınıyor
  
  düşümü aklına katsam
  yemin tutsa kalbim
  beni sever miydin?
• bir jehan barbur liriği.
  sevgiliye daha ne söylenebilir ki?
• bana, iki insanın birbirini sevdiğini sanmasının hatta sevmesinin, birlikte mutlu olmak için yeterli olmadığını sakin sakin anlatan, anlattıkça içimdeki kızgınlığı-siniri boşaltan bir jehan barbur masalı. söylediklerinize, sözlerinize kendini inandırmamaya yatkın sevgilinize sorduğunuz bir ayrılık öncesi son sorusu. sorunun, kalbinizdeki geçenlerin ne olduğu ya da olmadığı değil; onlara, sevdiğinizin ne kadar inandığı ve onları ne kadar çok istediğini sorgulayan, kendi kendimize duyduğumuz cinsinden bir inleme. sevgilinin avcuna tüneyen kalbinizin kanatlarının, o avuçların yere dönmesiyle çırpınma sesi." beni gerçekten bilmek istiyor muydu?" sorusunun şarkısı.
• "içimi avcuna döksem /beni azıcık çözer miydin?" dökülen parçaları tek tek toplatır sabaha kadar bu şarkı. tek başına.
• yeknesaklığı soluyan insanın, rutin geçen zamanı kıramayacak kadar aciz olduğunda yaptığı işlerin tek bahanesidir. niçin sorusunun yalan cevabıdır, öylesine. boşvermişliğin, çatallı dilinin altındaki görünmeyen sivri dişleriyle ruha zerkettiği zehirdir.
  
  -----
  
  "kendi kendine konuşuyordu gecenin koynunda, bir sigara daha yaktı, boğazı yansa da efkarına tek iyi gelen şeydi herhalde. önünde duran kağıda karaladı öylesine:
  
  'neyi beklediğimi bilmiyorum. bir umudum var galiba. yaşıyor içimde bir yerde, sadece varlığını biliyorum, ne olduğunu ise asla düşünemiyorum, anlamıyorum. ama beni yaşamda tutan şey o ümit.
  savruluyor muyum kuru bir yaprak gibi zaman denen acımasız rüzgarın önünde, niçin duruyorum uzun zamandır olduğum yerde, ilerlememek ve kalakalmak öylece... kötüymüş meğerse. cemiyet için bir şeyler yapma çabası içinde miyim, yoksa üç kuruş para kazanıp kendimi ve sevdiklerimi mutlu etme çabasında mıyım ? hayat bu mu ki ?
  derdimin dermanı yok, sabrım hiç yok. ya düşüp kalacağım ya da bir adım atıp yürüyeceğim. artık durmasam diyorum, kendime sözüm geçer mi ki bilemiyorum. ah şu belirsizlikler... lanet olsun hepsine ! tutunamıyorum.'
  
  "hareket vakti" şarkısı çalıyordu kulaklığında. hatırladı birden; öyle ya misafirdi bu şehirde, bu ülkede, bu dünyada ve bu zamanda... kaybetmişti, kabullendi, ama üzülmüyordu. sadece yorulmuştu... çay bulaşığı bardağına baktı. çayı ısıtmak için mutfağa gitti. çayı mı ısıtıyordu, yoksa içindeki tutunma azmini mi, bunu o da ayırt edemiyordu. küfretti öylesine, rahatlatmıyordu gerçi, sebepsiz işte, öylesine.
  öylesine yaşamlar ve manasız hayatlar. bocaladı. böyle yapamazdı... boşvermişlik nasıl zehirlemişti ruhunu, farkına vardı. belli belirsiz ilk adımı attı, farkına varmamıştı bile gerçekten ayağa kalktığının." ` :yıllar önce yazılan minik bir öykü`
  
  -----
• söylediklerini bir bir denediğim şarkı.
  
  yüzümü gönlüne koydum. gözlerim kapandı. göremedim. sonra sordum ''sevmedi'' dediler. sevmemiş. sevememiş.
  
  sonra yemin tuttu kalbim, ahlara sarılıp vahlardan ayrılmadı. gözü görmedi. sordum. ''gelmedi'' dediler. gelmemiş. gelememiş.
  
  kal demiyor. dememiş. diyememiş.
  
  düşümü aklına kattım. düşümle beraber düştüm uçurumlarına. soracak kimsem de yok, kalmadı. sevmiş midir?
• jehan barbur'un yıkılana bir darbe daha vurduğu şarkıdır.
• jehan barbur'un büyülü sesiyle söylediği, dinledikçe insanı sakinleştiren, ama canını da usul usul acıtan şarkısı.
• hasbelkader tanıştım... "yüzümü gönlüne koysam, yemin tutsa kalbim, beni bilir miydin?" cümlesiyle çarpıldım. nicedir şöyle sözleri beynime vuran bir şarkı dinlememiştim sanırım. "hiçbir yol yarılanmıyor, uzadıkça uzuyor..." derken çok bariz hissediyordum ne demek istediğini. hele bir de, "kelimeler düşmüyor, içinde salınıyor..." dediğinde, "tamamdır, bu şarkı olmuş!" deyiverdim. büyük acıların sakince dile getirilişini hatırlatıyor. suskunluğa yakın bir çığlık. ya da som suskunlukla, saf çığlığın aslında aynı şey oluşu. sessizliğin gölgesi değmemiş bir çığlığı duyabilir misiniz ki?