arzach (sözlük yazarı)

• sözlerini ciddiye almaya baslamam icin en azindan bir 20 seneye daha ihtiyacim olan adam.. zira bir noktada onca mantikli sey soylerken, onca ipe sapa gelir inciri bir cuvala dizerken (duble deyim kullandim) birden oyle bir laf soyluyor ki bir cuval inciri mahvediyor.. eh "ne güzel saygi duyulasi fikirlerin vardi niye sictin? " dediginizde, cidden gencliginin heyecanina yenildigini düsünmeye basliyorsunuz..
  
  eger tarihte arzach'in karakteri, büyük adamlarda tekerrur etseydi, söyle konusmalara sahit olabilirdik:
  
  "ingiliz halki, size kan, ter ve göz yasindan baska bir şey vaad etmiyorum! ama almanlara yarrraaak vaadediyorum!! (apiş arasını tutar) al bunu hitler aaaal!!!!"
  
  bakin tüm efsanevi konusma yok olabiliyor
  
  "benim bir rüyam var.. benim rüyam siyahlarla beyazlarin beraber yasayabilmesi.. yasayamazsa zenciler siksin sizin hepinizi gotunuzden!! orospunun evlatlari!!"
  
  biraz daha sakin olsa, daha sahane olacak hadisesi.. savundugu fikirler sacma olsun, acaip mantikli olsun, herkese farkli gelsin umrumda degil.. ama bir sekilde sayginligini korumayi bilmeli herkes.. kuzey cadisi bile.. (judy garland'i da saygiyla aniyorum)