benim adım gültepe

• güzel gözlü küçük çocuğun ölümüyle üzmüş bölüme sahip dizi.
  
  görüntü ve müziklerin uyumu bu bölüm daha mükemmeldi. özellikle üfürükçü hocanın evinde iki kardeşin yer aldığı; küçük erdal'ın seyfi ve abisi tarafından gömüldüğü sahnede çalan notalar tüyleri diken diken edecek güçteydi. ve atmosferi bambaşka bir boyuta taşıdı. tüm müzisyen ekibe içten teşekkürler.
  
  yine belli kareler vardı yönetmenin ustalıkla ve incelikle dokunup geçtiğini hissettiren. örneğin seyfi'nin dua etmek için açtığı ellerine yağmur damlalarının düşüşü gibi...
  
  bu arada adı yalnızca ''basri'' biçiminde söylenemeyecek denli bir romanın sayfaları arasından canlanarak film setine dalmış çok özel bir karakter söz konusu olduğu için; onun vücut diline karakteristik kazandırdığı için '' seyfi'nin hamal abisi'' olarak tanımlanan dev sanatçı hakan karsak'ın yere yıkılışı, flashback'le çocukluğuna giderek duvardaki gölgede elini özgürlüğe kanat çırptırması ve aynı sembolün gözünü açtığında gökyüzünde serbestçe uçuşmasını izlemesi...o an iki parmağımla hamal abiyi ekrandan çıkarıp, üstünü başını silkeleyip baş köşelere oturtmak geçti içimden.
  
  ''gültepe''ise açık havada kurulu bir ev ortamı ruhu taşıyan mahalle kıvamında. her şey o sokakta şekilleniyor. aile içi tartışmalar aleni olarak dışarıda fütursuzca yapılıyor. ilginç.