comet

• acayipli film.
  
  justin longu maaşallahlı filan beğenirken, çemçük ağzı yüzünden soğumama neden olmuş film olarak da tarihe geçebiliriz.
  
  trendeki bir sahnede marina bramoviç'in ulay babayla performansı geldi aklıma. (hani bunlar çıplak ve çok az bi mesafeyle karşılıklı duruyolardı kapıda, millet de bunların arasından geçiyodu filan)
  
  dialogların bazıları epey güzel. ama bi yarım yamalaklık var filmde. inception gibi rüya/gerçek ikileminde bırakıyor. sonu hele... gıcık ötesi. "nörüyo orda" diyesim geldi. anladım ki ben bi komşu teyzeyim ve kör göze parmak şeklinde, neticeyi bilmek istiyorum. bu haliyle kalınca, çocukları dürtükleyip " e nooldu şimdi" diyen ve çekirdeğin çöpünü püh diye tüküren, hafif kilolu bir kadına dönüşüyorum.
  
  justin long'a noolmuş ya... üzüldüm bak. o ağız, alt dişler...bi bombe böyle çirkin çirkin. bi de mat ve açık pembe ruj mu sürmüşler naapmışlar. hd gözün kör olsun!