heda

• maalesef şikayet edildiği gerekçesiyle yıllardır mesken bellediği inciraltı kent ormanı'nda artık bulunmayan güzel tanrıça. ki kaç yıldır yürüyüş yaptığım ve 'kalbimin attığı, aşık olduğum tek yer' dediğim izmir'in bu saklı cennetinde tanık olduğum: birbirinden farklı pek çok insanın toplu iğne ucuyla bile zarar vermeden gölgesinde içkisini de içtiği, namazını kılıp; mangalını da yaktığı, kara çarşaflı ziyaretçilerden, şortlu genç kızlara her kesimden insanın bu sessiz, sözsüz güzelliğin çevresinde bir araya geldikleri ve kimsenin bu nü yapıta oralı bile olmadan gönlünce vakit geçirmesinden dolayı hep mutluluk duyduğum bir heykeldi, özellikle de şu son yıllarda basında yer alan sanat düşmanı haberler göz önünde tutulduğunda.
  
  hatta geçenlerde bir arkadaşımla yürürken, 'eğer heda izmir'de değil de, daha merkezde ya da iç bölgelerdeki bir şehirde olsaydı, milimetresi sağ kalmazdı', demiştim.
  
  ama yobaz zihniyetin, doğanın ortasında diğer heykellerle bir, barış içinde duran bir güzelliğe de göz dikeceğine hiç ihtimal vermezdim -ya da vermek istemiyordum diyelim-
  
  izmir'in, izmir olmaktan çıktığının kesin bir kanıtıdır bu.
  
  bugün duyduğum anda ayrı, haber alır almaz gidip yerinde olmadığını gördüğümde ayrı üzüldüm ve içimden bir şey koptu gitti heda'cıkla birlikte sanki. yazık.
  
  bir zamanlar
  ziyaretçilerini karşılardı sessizce
  şimdi yok artık
  heda
  inciraltı kent ormanı