ibne de gaulle

• ferhan $ensoyun lise yillarinda yazdigi parodi - oyun. lisede arkada$lari arasinda oynadigi kucucuk bir oyunken, fransa da [oraya gitmesi de ba$ka bir enteresan olaylar zinciridir (bkz: ortak pazara hayir)] tiyatro hayatinin ba$lamasina vesile olan okula kabul edilmek icin oynamasi gerekan "cagda$ yazar" oyunu olarak hayatindaki yeri percinlemi$tir. en guzel yeri de (gitti yine karma!) oyunun sonunda de gaulle`un agzindan dokulen "ibne galetaseğaaay" sozleridir.
• ...
  (sahne: de gaulle ve okul muduru ogrencilere bir konu$ma yapmak maksadi ile kursudedirler)
  de gaulle nin boyu iki metreye mutecaviz.
  bizim mudur muhittin bey'in de boyu bir metrenin irzina gecmeye cali$iyor... fakat ortada gozle gorulur bir tecavuz yok
  ...
• ferhan şensoy'un kırkambar gece tiyatrosu'nda anlattığı kurgusal hikaye. bu hikaye sayesinde strasbourg devlet tiyatrosu'na kabul edilmişliği de vardır.
  
  (bkz: kalemimin sapını gülle donattım)
• benim gibi, yıllarca gerçek sananlar varsa diye söylüyorum; ferhan şensoy'un 1968'de ürettiği, fantezi bir hikayedir.
• kalemimin sapını gülle donattım adlı başucu kitabında yer alan bir paragrafta anlatılan kurgu.ferhan şensoy'un öğrencilik yıllarında kurguladığı, okunduktan sonra insanın deli gibi hangırdamasına sebep olan komikötesi olaydır.
• https://www.youtube.com/watch?v=x4j-ih1psh4
• fername adlı oyununda anlattığı ne kadar gerçek ne kadar kurgusal tartışılabilir fakat gülmekten karın ağrısı yaptıran hikaye.
• misafir gelecek diye evde yapılan kurabiyeye dokunamamış çocuğun duyduğu sinirin büyük çaptaki yansıması gibi ona ibne demek istemek ve bunun sıradan sıraya yayılarak 400 kişilik "net ve temiz" bir koro oluşturması.
  arabalı vapurlara bakarken, arabaların olmadığını hayal edip, yüzen bir tiyatro fikri...
  gerçek olsa, o anlatsa, ben de dinleyenlerden biri olsam aralarda bir yerlerde.
  boğazdan geçerken.
• (bkz: çok komikmiş ferhan kardeş)
• ferhan şensoy'un sınıf arkadaşı nedim gürsel de bu hikayeyi yüzbaşının oğlu romanında kullanmıştır. e aynı arkadaş çemberinin içinde birkaç efsane edebiyatçı olunca, kurgulanan bir şaka böyle bir şehir efsanesine kolayca dönüştürülebiliyor.
  
  nedim gürsel versiyonunda gerçi konferans salonunda de gaulle'e yapılan bir tezahürat yoktur. de gaulle "ibne de gaulle" yazısını girdiği bir sınıfın kara tahtasında görür ve çevirmenine ne yazdığını sorar. çevirmen de "yaşasın de gaulle" der. bunun üzerine de gaulle öğrencilere hitabını "ibne galatasaray" diye bitirir.