ölü bedene dokunmak

• babanı görmek ister misin? dediler.
  istemem mi? babamdı o benim. sarılacaktım bile. boylu boyunca yatıyordu yatakta.
  günlerdir başında beklediğimiz gibi. ama yüzünde acı çeken bir ifade yoktu sadece.huzurlu bir.. bir.. bir..
  evet huzurlu bir gülümseme vardı sanki. sarıldım. dudaklarımı yavaşca yanağına dokundurdum.
  
  soğuk bir mermeri öpmek gibiydi.
  
  "baban öldü"den daha acı, daha soğuk, daha şok edici bir şeydi bu.
  
  o zaman ölüm'ü anladım ben.
  
  yıllar sonra, "anneni görmek ister misin?" dediklerinde yüksek sesle "hayır" deyişimdeki garipliği aşırı üzüntülü oluşuma bağladılar.
  oysa ben soğuk mermere değil, anneme dokunmak isterdim.
  anlatamazdım. anlatsam da faydası yoktu zaten.