silentium

• önceleri "symphoniae silentium" olarak düşünüyorlarmış ismi, sonra kısaltmışlar silentium olmuş. bayan vokalistleri tiina lehvonen şimdilik bırakmış grubu. bir harika olan son albümleri " sufferion - hamartia of prudence" da soulgrind diye bi gruptan w.lilith almış onun yerini.
  
  son albüm, konsept albümü denilenlerden, ama hikaye oldukça sağlam. prudence ve antracon arasındaki engellerle dolu aşkı anlatıyor, araya bir de scoria adı altındaki şeytanı alarak. 1780'lerde geçmekte hikaye, o yüzden sözlerde shakespeare ingilizcesi havası var. bir mektupla başlıyo albüm, şarkıların arasında da hikayeyi anlamamızı sağlayan diyaloglar var. antracon'un konuşması zaman zaman kabız olmuş frodo havasında olsa da seslendirmeler güzel, hele scoria'nın konuşmaları şarkılar kadar dinleniyo. silentiumun mp3 dışında dinlediğim, adam gibi elime aldığım ilk albümü olduğundan mıdır bilmem, çok etkilendim. ilk dinleyişte açılış şarkısı "flame still burns" kaldı aklımda, sonrasında da favorilerim "shame forever mine" ve de "wither in silence" oldu. "heart unyelding" de w.lilith i sevmemi sağlayan parça oldu, çok yakışmış şarkı kızın sesine. albümde hepi topu 8 şarkı var zaten, 8i de birbirinden leziz.
  
  bu albümle beraber tekrar karar verdim ki, ne vokalistler ne keyboardcu silentiumun en büyük özelliği deli kemancısı.kemanın öne çıkmadığı yerlerde bile adam arkada çok güzel melodiler çalıyo.
  
  albümün kalbimi çalan bir özelliği de, "at the masquerade" de scoria ile lord tenheim konuşurlarken arkada çalan şarkının götümden uydurmuyorsam eğer "with blood adorned" olması.neden bilmem mutlu oldum.
  
  sonuç olarak niçin böyle ısmarlama albüm tanıtımı yaparmışım gibi yazdığımı bilmemekle beraber kendime engel olamıyorum.her ne kadar henüz pek ses getirmese de ünlecek bu albüm, erkenden bir bakın tadına diyorum