• sözlük yazarlarının başından geçmiş; sıradışı, düzen karşıtı, kargaşacı olaylardır. tabii ki bu anıların yaşanmış olması kişiyi gerçek anlamıyla anarşist yapmaz ama olayın gerçekleştirilmiş olması içten içe sinsi bir haz verir.

    bir örnek vereyim:

    birkaç saat önce şehirdışından istanbul'a dönüyorum. boğaziçi köprüsü avrupa'ya geçiş felç. nedeni karşı yönden gelen araçlar için avrupa geçişinden bir şerit ayrılması. bilen bilir. akşam saatlerinde anadoluya geçiş için bir şerit ayrılır ekstradan. işte o şerit trafiği sikmiş atmış. saat olmuş 22.00.

    aslında 22.00 yolun normale dönme saatidir. yine bilen bilir. şeritler normal haline döndürülür. işte ben de tam o saatte köprünün başındayım ve benim yolumdan ayrılan şerit bomboş. belli ki karşıdan girişler kapatılmış ve az sonra güvenli bi şekilde yol açılacak.

    e ben naaptım? hemen dubaların arasından o şeride girip yüklendim gaza. yanımda 15-20 km/s ile giden arabaların solundan 100 km hızla gitmeye başladım. bi yandan da tedirginim sakata gelmeyelim diye. diğer yandan da dikizden arkayı kontrol ediyorum benden başka salak var mı köprüde diye.

    yok abi. dubaları yavaş yavaş toplayan kamyonla karşı karşıya gelip birbirimize selektör çakana ve normal yola dönene kadar baktım yok. girmedi kimse. yemedi götleri :)) zaten bi kişinin bile yeseydi bunu buraya yazmazdım. o zaman anarşik olmazdı bence.

    neyse bu da böyle bi anımdı işte. güzeldi.
  • insanların anarşizm bilgilerini ortaya koyan hikayelerdir. anarşizm; kapalı şeritten gitmek değildir, kapalı şeridi tekrar açmak demektir. anarşizm; balkondan aşağı fincan atmak değildir, anarşizm o fincanı masa lambasında kamburu çıkarak yapan işçiye sahip çıkmak demektir..
  • bayinizden isteyin ama ısrar etmeyin bence.
  • ben mesela bir duvardaki tuğlaya kurşun kalemle adam haklı beyler yazdım. şimdilerde bakıp bakıp gururlanıyorum.
  • bazen kırmızı ışıkta*** telaşla koşarak karşıdan karşıya geçerim, o sırada ağzımdan breaking the law mırıltıları çıkar.
  • mirc'de anarchist kanalına girmek.
  • bu sefer 13-14 yaşımdayım. gıcık olduğum bir kaç hane komşumuz vardı. sokakta top oynamaya laf ederlerdi, bahçelerindeki meyve ağaçlarından zırnık koklatmazlardı, suratsızlardı bi de. şirincecik çocuğuz lan?? neyse.

    ben de devamlı bilimum tüpçüyü, lahmacuncuyu, dürümcüyü, sucuyu arayıp onların adına ve adresine sipariş verirdim haftada bikaç kez. sonra da camdan izlerdim.

    bigün karşılarına çıkıp "ulan o paso kapınıza dayanan lahmacuncu ve tüpçü vardı ya? onu sırf siz aklınızı başınıza alın diye ben yolluyordum ulan! onlar benim adamlarım ben güçlü bir adamım!!!1!!" diyicektim.

    olmadı lan. götüm yemedi.
  • otobüste, orta kapı açılmasına rağmen ısrarla önkapıya gidip oradan indim.
  • daha 11-12 yaşlarındayım. işlek bir caddede çocukluğun verdiği gazla olsa gerek parende ata ata karşıya geçmeye çalışıyorum. içimden de "ne olacak amına koyim,sikerler arabanın şasesini" diyorum. tam boş bir anı buldum, başladım parendeleri sıralamaya. sonra, karşıya geçtim. bir tane araç biraz yavaşladı, camını açtı, bende bekliyorum ki "vay be çocuğa bak ne taklalar, parendeler atıyor". adam açtı camı "senin ağzını sikeyim" dedi. hem anarşiklikti bana göre, hemde hayalkırıklığı.

    o gün bugündür denize veya havuza balıklama atlamıyorum.
hesabın var mı? giriş yap