exploitation films
-
istismar sineması. genellikle düşük bütçeyle çekilen izleyenlerde rahatsızlık hissi uyandıran filmlere verilen genel isim.
(bkz: night of the living dead)
(bkz: a clockwork orange)
(bkz: cannibal holocaust)
(bkz: un chien andalou)
(bkz: salo o le 120 giornate di sodoma)
(bkz: srpski film) -
(bkz: gişe filmi)
-
rateyourmusic.com adresindeki bilgilere göre bu türün bazı özellikleri şöyledir:
> sömürü filmleri öncelikle kar amacı güderler. bunun için her türlü tartışmalı konsepti kullanabilirler.
> düşük bütçelidirler. bilinçli olarak gülünç ve bayağı hazırlanabilirler.
> çeşitli film hileleri (mesela gimmick) kullanmayı severler, sanatsal değerleri yok denecek kadar azdır.
> aşırı şiddet, bol miktarda kan, çıplaklık ve cinsellik içeren görüntülere eğilimleri yüksektir.
> oyuncu performansları genellikle rezalettir. yabancı dilde dublajları bile kötüdür. bu dublajlara yer yer uydurma kelimeler, diyaloglar eklenebilir.
> bu kötü oyunculukları kapatmak için aktörlerin diğer yetenekleri ön plana çıkartılır. mesela bruceploitation alt türünde başrolün dövüş sanatlarındaki yetenekleri çok önemlidir.
> bu filmlerin isimleri ve posterleri de ilgi çekicidir, genellikle korkutucu olmaya çalışırlar. bazen filme içeriğiyle alakasız isimler konabilir. film yazılmadan isminin konulduğu durumlar da olabilir. amaç filmin satışı için dikkat çekmektir.
> senaryolar tutarsızdır, diyaloglar ise bir sonraki şiddet veya cinsellik sahnesine ortam hazırlar.
> tür, aslında sinemanın kendisi kadar eskidir. büyük buhran zamanlarında, hollywood dışında kalan filmciler amerika'nın dört bir yanında bu tarz fimlerini görücüye çıkarırlar. tür başlangıçta, kendini kamuoyu tepkisinden korumak için genellikle eğitici hikayelerin arkasına saklanır.
> 1948'den sonra hollywood'un dikkatini çeken sömürü filmleri artık uyuşturucu ve cinsel içerikleri ile eğitici yönlerini ihmal etmeye başlar. çıplaklık kullanılarak istismarlar hızlanır.
> 50'lerden 70'lere kadar olan dönemde grindhouse sinemalarda kendine yer bulan bu filmler artık bilim kurguya kaymaktadırlar. özellikle genç kültürle türün arası iyi olur.
> 70'lerin sonunda ana akım sinema bilim kurguya iyice kayınca (bkz: star wars), sömürü filmleri kendilerine yeni alanlar aramaya başlar ve alt türleri açığa çıkar. örneğin; sadist korku filmleri.
> 80'lerde bu filmlerin piyasası artık videoya kaymıştır. günümüze kadar da sinemadan ziyade direct to video yani video kasede yönelik filmlerle piyasada kendine yer bulmaya devam etmişlerdir.
> 2000'lerde quentin tarantino ve robert rodriguez gibi isimlerin katkıları ile tür yeniden canlanır ve dikkat çeker. artık kendi sadık seyircisi ile birlikte kült bir tarz olarak sinemadaki varlığına soru işareti bırakmamış olur.
> kanımca sinema (sanat) ile tüketim (eğlence sektörü) ayrımının en güzel örneklerinden biridir bu tür.
örnek filmler ile birlikte türün alt türleri:
cine quinqui (bkz: yo, el vaquilla)
drugsploitation (bkz: reefer madness)
sadistic horror (bkz: saw)
lucha libre (bkz: 3 dev adam)
bruceploitation (bkz: game of death)
carsploitation (bkz: vanishing point)
poliziotteschi (bkz: dirty harry)
hixploitation (bkz: the texas chain saw massacre)
rape and revenge (bkz: the last house on the left)
splatter (bkz: 30 days of night)
sexploitation (bkz: the devils)
mondo film (bkz: mondo cane)
ozploitation (bkz: the punisher)
nazisploitation (bkz: surf nazis must die)
beach party (bkz: beach party)
cannibal boom (bkz: cannibal holocaust)
macaroni combat (bkz: the dirty dozen)
mockbuster (bkz: transformers)
blaxploitation (bkz: sweet sweetback's baadasssss song)
bikersploitation maniac (bkz: the wild angels) -
(bkz: the shape of water)
-
exploitation film genellikle dehşet verici konular ‘istismar edilerek’ geliştirilen bir film türüdür. “exploitation” terimi film piyasasında oldukça yaygındır; promosyon ve reklam anlamında her türden film için kullanılır. bu filmler büyük bir star, özel efektler, seks, şiddet, romantizm gibi bir anlamda sömürecek konulara ihtiyaç duyarlar. buna rağmen bir exploitation filmi ağırlıklı olarak sansasyonel reklamcılığa ve filmin gerçek kalitesinden ziyade tasvir edilen konunun geniş ve dehşet verici bir şekilde abartılı aktarımına dayanır. exploitation filmleri genellikle her bakımdan düşük kalitede filmlerdir. ancak durum her zaman böyle değildir. exploitation filmleri bazen ciddi anlamda ilgi toplar ve popüler olurlar.
“exploitation” sözcüğü çok geniş anlamda tanımlanır ve filmin asıl içeriğinden ziyade seyircinin filmi algılaması ile ilgilenir. hays code’u geçemeyen sanat filmleri ve exploitation filmler genelde aynı salonlarda gösterildiği için ilgi çekici malzeme ve sanatsal içerik genelde bir aradadır. explioitation filmler, filmlerinde saldırganlık öğesi baskın olan ve “saygın olmayan” malzemeyi cesurca işleyen ünlü avrupalı yönetmenler derek jarman, luis buñuel, ve jean-luc godard sayesinde gelişmiştir. stanley kubrick‘in a clockwork orange, tod browning‘in freaks ve roman polanski‘nin repulsion filmi dâhil olmak üzere klasik olarak adlandırılan pek çok filmde seks, şiddet ve exploitation filmleri ile bağdaştırılan şok vardır. buñuel’in un chien andalou filmi modern splatter filmine özgü öğeler içermektedir. eğer carnival of souls avrupa’da çekilmiş olsaydı sanat filmi olarak, öte yandan eyes without a face amerika’da çekilseydi düşük bütçeli bir korku filmi diye sınıflandırılacağı iddia edilmektedir. sanat filmlerinin ve exploitation filmlerinin seyircisi hollywood’un sunduklarını genelde reddeder.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap