shakespeare sonnet 105

• bir william shakespeare sonesi:
  
  let not my love be called idolatry,
  nor my beloved as an idol show,
  since all alike my songs and praises be
  to one, of one, still such, and ever so.
  kind is my love to-day, to-morrow kind,
  still constant in a wondrous excellence;
  therefore my verse to constancy confined,
  one thing expressing, leaves out difference.
  fair, kind, and true, is all my argument,
  fair, kind, and true, varying to other words;
  and in this change is my invention spent,
  three themes in one, which wondrous scope affords.
  fair, kind, and true, have often lived alone,
  which three till now, never kept seat in one.
  
  çevirisi:
  
  putperestlik demesin benim aşkıma kimse
  sevgilimi put gibi göstermesinler asla;
  türkülerimin hepsi tek kişiyi övmüşse
  o tek kişi aşkımdır severim onu hala.
  bugün de sevecendir o yarın da sevecen
  ondadır şaşmaz vefa ve her pürüzsüz değer;
  sadakat eksik olmaz benim şiirlerimden:
  başka söze yan çizip sırf vefayı söylerler.
  “iyi, güzel ve sadık” şiirlerimin özü
  “iyi, güzel ve sadık” demesem de kastım bir;
  yarattığım hep aynı değiştirsem de sözü
  bu üç konu birleşip ufka sonsuzluk verir.
  iyi, güzel ve sadık çokluk yaşarlar tek tek
  var olmamıştı üçü birlikte şimdiye dek.