overexposed

• esas tarzlarından uzaklaşmışlar bence bu albümle. pj morton'ın gruba girişiyle zaten biraz değişmişti. kötü olmamış tabi ki, gerçi birkaç şarkıyı beğenmedim; ama mesela doin' dirt çok eğlenceli bir şarkı, 80'lerin disko tarzı gibi olmuş. one more night zaten çok güzel, ama açıkcası payphone bana pek hitap etmedi. bunlar dışında ladykiller ve tickets çok yavan bence. the man who never lied'ı da slow bıraksalarmış keşke.
  
  albümdeki şarkıları da yazayım bari:
  
  1. one more night
  2. payphone
  3. daylight
  4. lucky strike
  5. the man who never lied
  6. love somebody
  7. ladykiller
  8. fortune teller
  9. sad
  10. tickets
  11. doin' dirt
  12. beautiful goodbye
  
  not: ayrıca sanırım albümün tanıtım turuna istanbul da eklenmiş.