akşam ezanı ile kivinin anlamlı olduğu yıllar

• çok acayip zamanlardı harbiden. 90lara falan denk geliyor. bu efsane nesil furyasının efsane olmadığı zamanlar yani. kivi diye bir yiyecek vardı. ve akşam ezanı diye bir şey vardı. evet bakıldığında bu ikisi birbirinden birinden çok uzak kavramlar ama bir çocuğun tüm çocukluğu bunlarda saklı olabilir.
  
  kivi diye bir meyve vardı. hala var gerçi ama o zamanlar var diyemiyorduk vardı diyorduk. olm kivi ya, şimdiki çocuklar evde çürütüyor. annem eve tane ile 2 tane kivi aldığı zamanlar sayısal tutturduk zannederdim. 3 sınıf birden atlamış gibi olurdum. öyle bir özgüven gelirdi ki, 3 hafta boyunca dik yürürdüm yollarda. kivi lan bu. şimdi düşünüyorum acaba cidden biz mi çok fakirdik yoksa kivi mi çok pahalıydı. algımız mı acaba yanlıştı. bilemiyorum. şimdi utanmasam kilo ile alıcam.
  
  sonra akşam ezanı vardı. çocukluk figürü gibi bir şeydi bu da. akşam ezanından önce evde olmak gibi bir kavram vardı. ezanı 5 dk kaçırsam annem beni sokaktan toplardı. yaptığım şey de evin önünde top oynamak amk.
  
  şimdi çıkıyorum canım sıkılınca gece 2 viski atmaya ayıptır söylemesi. 14 yaşında çocuklar kızlar gece 11'de hangi bara gitsek telaşında. olm sizi oraya nasıl alıyorları bile sorgulamıyorum. o kadar normal geliyor. bu iyi mi kötü mü onu da bilmiyorum ama akşam ezanı anlamlıydı. okunmasını istemediğimiz bir şeydi.
  
  akmina maden sodalar vardı. ilk çıktığı vakitleri hatırlıyorum. böyle şeffaf şişede falan maden suyu. tabii biz sarıkız biliriz, çok elitist gelirdi şişeleri. zannederdim sarıkız 5 kuruş akmina 25 kuruş. kivi de kivi işte o zamanlar.
  
  hala var belki eve kivi girince dik yürüyen çocuklar, ezan okununca eve toplananlar.
  
  büyüyünce bunlara bu kadar mana yüklemekte saçma oluyor belki ama her şey yavaş yavaş anlamını yitirdikçe, hatırlamak keyfli oluyor sanki.