türkiye'de suriyeli olmanın zorlukları

• hümanist damarlarınızı yok edin demiyorum, hobi olarak yine arada havalandırın amma bari bu konuda az soluklanın yeğenler.
  
  o "aman allah kimseyi vatansız bırakmasın" mottosuyla yaklaştığınız insanlar, vatansız ve mülteci olarak tutunmaya başladıkları bir ulkede 5. çocuğunun doğumuna gülerek gidiyorsa;
  
  ülkelerinde halep ölüyor muhabbeti dönerken burada tek sıkıntıları pelinsu misali selfie çekmek falansa, ptt de her allah'ın gunu ya ödeme alıyorsa ya da western uniondan senin bile aklinin almayacağı sekilde para transferleri yapıyorsa;
  
  senin vatandasın mülteci olmadan, okuduğu okulla yaptığı kariyerle bile, medeniyet seviyesi yüksek bir baska ulkede kısmı ayrımcılığa maruz kalırken, bu vatansız kalmis yazık insanlara karşı kucak açtıkça kazık yiyorsa; lütfen o humanistliginizi alın ve evde camasir suyuna yatırın.
  
  bakın hic savaş muhabbetine girmedim. "bizim genşler oralarda ölüyo sen buralarda kopkop" konusuna parmağı bile değdirmedim.
  
  tecavuz? gec bu küçük emrah kokulu cümleleri. o, ne yazık ki bizim ülkemizde bugün sana yarın bana obur gun yalnız yasayan yasli komşu teyzene eşit risk oraninda.
  
  kuma? evet türkiye'de hic yaşamadığımız ve hic bir turk kadını kuma olmamışken biz suriyelileri yapıyoruz. evet evet. kesinlikle.
  
  somurulmek? hahah. o is anca antalya'ya gelen rus turiste. kısacası ne demiştim? evet camasir suyu. yatırın günde uc kez o hümanist minnos damarınızı.
  
  yapamıyor musunuz? etrafınızda gördüğünüz (ki zor degil sadece basınızı telefondan kaldırmanız yeterli) incecik giyimli, masum ve suçsuz suriyeli çocukların asagi yukarı yasini hesaplayın. bakın bakalım kaçı vatansız kalmışken doğmuş. kaçı aileleri vatanlarını terk ederken de dunyadaymis.