• ateş başında, bir kampta megadeth grubunu es kaza sırtında iki akustik gitarla yakalayıp, "hadi bize biraz gitar çalsanıza" muhabbetiyle darlasalar ve onlar da bunu yapsa nasıl görünürdü; işte bunun video'su var! jaksız falan, 15 dakika, 4 megadeth parçası çalıyorlar bir grup dinleyiciye. çok özel anlar bence: https://www.youtube.com/watch?v=6npzcjluzfc
  • çok sevdiğim bir gruptur ama megadeth'i övecem deyip de ergenler gibi gelip metallica'ya gömmeyin. biri demiş ki; "metallica gibi popüler kültüre yenik düşmedi" bu konuda emin miyiz acaba?

    evet metallica 90'lardaki grunge fırtınasından yoğun etkilenip 96 ve 97 yılında grunge rifflerine benzer riffler ve vokaller barındıran load ve reload albümlerini yayınladı.
    peki o yıllarda megadeth grunge'dan etkilenmedi mi? tabi ki etkilendi. megadeth'in 97 yılında çıkardığı cryptic writings albümü bangır bangır grunge kokan bir albümdür. albümü sololardan arındırsak nur topu gibi alice in chains kalıyor ortaya.

    şimdi siz grunge'ı nirvana ve pearl jam'den ibaret sanıyorsunuz ama 93 yılında alice in chains 94 yılında da soundgarden grunge türünde amerika listelerinde zirveyi gördü. bu 2 grup grunge'ın metale yakın damarıdır.

    son bir not düşelim bu konuda, soundgarden vokali chris cornell öldüğü gün megadeth çıkıp chris'in anısına soundgarden'dan outshined'ı canlı coverlamıştır. bu adam için fanlarına shut up bile çekmiştir. haaa dave reyizin nefesi parçaya yetmemiştir ama sıkıntı değil. chris'in kendisi de son yıllarda parçayı söyleyemiyordu:)
    https://www.youtube.com/watch?v=bhqmvnlphe8
  • adam hala iyi görünüyo.
  • üzerine tez yazılabilecek kadar güzel gitar sololarına sahip müzik grubudur.

    (bkz: rust in peace) albümü bunu en net kanıtlar niteliktedir.
  • eğer fikir değiştirmezlerse yeni albümünün ismi 'the sick, the dying and the dead' olacakmış.
  • metalcilerin diskografilerini baştan sona albüm albüm dinlemesini tavsiye ettiğim grup. dönem dönem hakim olmak harika..

    2016'daki dystopia albümü müzikal olarak harika olsa da önemli bir eksiği dave mustaine'in o karakteristik mükemmel sesinin, peslerde bir yerde çok dar bir ses aralığına artık sıkışıp, kalmış olması. iyi vokal melodileri yazmıyor veya belki de sesinin yeni sınırları iyi vokal melodileri yazmasına imkan vermiyor da olabilir.

    bu sene çıkacak yeni albüm belki harika bir albüm olabilir; bu konuda bir umutsuzluğum yok ama sadece vokallerin berbat olacağından endişeliyim. megadeth müthiş bestelerini ve enstrüman performanslarını üretirken vokalleri cristina scabbia veya electra mustaine'e falan bıraksa, dave mustaine artık sadece back vokal yapsa gibi ütopik bir fikir geçiriyorum aklımdan..

    bu arada kolyesini yapan bir zanaatçıyla dayanışma linkleri:
    https://www.instagram.com/p/ck1dondah7z/
    https://www.instagram.com/p/ckwlkroglaz/
  • megadeth versus metallica filmi yapılsa da müzikleri bayıltsa bizleri.
  • yıllar içinde bu başlığa türlü türlü entryler girmek istedim ama hazır değildim biliyordum... bu ara az biraz kalifiye hissediyorum ve başlıyorum.

    en sevdiğim grup. yanlış olmasın ama orta 2’ydim bu abileri ilk dinlediğimde. bana thrash metali hatta genel anlamda sert müziği sevdiren grup oldu. mustaine’in cırtlak vokalleri, bu riffler bu adamlara gökten mi iniyor dedirten kompleks gitar ve davul hareketleri, yine mustaine’in bana göre muazzam bestekarlığı ve şu an aklıma gelmeyen birkaç unsur daha bana bu grubu hep eşsiz kıldı bugüne kadar.

    metallica’yla kapıştırılmaları konusuna ufaktan girersek aslında koyu bir megadeth fanı olarak eleştirirken diğer tarafın çok da gömülmemesi taraftarıyım çünkü dönüp bakınca neredeyse 40 sene geçmiş, bu adamların yanından geçecek bir oluşum bile görmemiş bu gözler. ikisi de bizimdir pamuklara saralım geçelim tabii ancak iki grubu da varoldukları günlerden bugüne kıyaslarsam megadeth’in kadrosunda -daha iyi müzisyenler demek haksızlık olur ama- hep daha iyi enstrümanistler oldu.
    nick menzalar, chris adlerlar, belçika’nın asi evladı dirk verbeurenler... glen drover ve bir türlü benimseyemediğim al pitrelli dönemlerini bir kenara bırakırsam (hatta drover’ları abi kardeş yok sayabiliriz) buralardan yolu geçen, tuşesini anlamakta çok güçlük çektiğim, beyninin müziğe kıvrılan taraflarında gariplikte vito brattayı rakip belleyen chris polandlar, efendime söyliyim chris broderickler, bana göre marty’den sonra gruba en yakışan abim kiko loureiro, ve elbette karşı tarafın selameti adına kimseyle mukayese dahi edilmemesi gereken güzel abim marty friedman.
    bu adamlar öyle yetenekli ve öyle özellerdi ki imza attıkları işlerle çıtayı metallica’nın asla ulaşamayacağı noktalara çıkardılar. elbette metallica’nın da megadeth’in muhtemelen asla göremeyeceği kazanımları var ve belki bunların arasından en değerli olanı ulaştıkları kitlenin büyüklüğü. ikisi de öncü ikisi de ayrı ayrı efsane evet ancak biri diğerinden daha marka ve aynı gün bu iki gruptan biri headliner olacaksa (nasıl bir festivalse artık) önce metallica yazılır, kadro etrafına dizilir.
    yine de herkesin megadeth sevmesini beklemek biraz anlamsız olabilir zira metallica kadar basit müzik yapmıyorlar. elbette burada metallica’ya basit denmiyor tövbe haşa, ancak iki grup kıyaslandığında bir taraf daha basit kalıyor buna kimsenin itirazı olacağını sanmam.

    işin polemik banyosu kısmını geride bırakıp devam ediyorum.

    yüzlerce özel şarkı, eşsiz benzersiz albümler, hepsi çok güzel ama ben özellikle bu adamların deneme atışlarını(elbette istisnalar var), modern, az zorlasan grunge’dan hallice ama bana göre aşırı güzel ve samimi bir megadeth albümü olan cryptic writingsi, youthanasianın kasvetini, mustaine’in istediğinde ne de güzel yaptığı balladları, ne bileyim yeri geldiğinde risk olsun, united abominations olsun sıçıp üstüne super colliderla sıvamalarını ama evrile olgunlaşa gelip 2016’da (en azından dave adına) kadayıfa ramak kala taş gibi dystopiayı çıkarıp önümüze koymalarına hayranım.

    böyle benimsediğim ve hala heyecanla takip ettiğim ikinci bir grup var mı bilmiyorum, biraz düşünmem gerek sanırım.

    yeriniz bende çok ayrı, hep ayrı güzel abilerim. albümü ihsan bayülken’in jaka lakovic’ten gelecek üçlüğü beklediği gibi bekliyorum. konuşa konuşa çıtayı yükselttiniz nolur güzel veda edin bize.

    edit: imla
  • dave mustaine yeni albümün gelmesi için söylenecek sadece bir şarkı kaldığını duyurmuş.

    link
  • (bkz: yaklaşıyor yaklaşmakta olan)

    son bir şarkı... yüreğimiz ağzımızda bekliyoruz.
hesabın var mı? giriş yap