şebit

• şebit. iç anadoluda (kayseri civarı) yapılan yöresel yemek. pizzayla mantı karışımı bir yiyecektir^*. yemesi zordur, üstünüz başınız yogurt,sos^* olur. ama yedikten sonra insanın "aman be giden üstüm başım olsun var mı benden daha keyiflisi, göbeklisi" diyesi gelir.
  edit: türkçe klavyeyle gelen ş harfi editi.
• yıllardır yaptığımız bir espiride geçen ekmek türü, yufka ekmeğin iç anadolu'daki adı.^***
  
  (bkz: şebit is a kind of bread)
• (bkz: yaglama)
• icine haslanmis yumurta ve mevsimsel otlar koyulur ve de sarilirsa super bir durum olur
• çoğu dostumun güzel ellerimden ilk kez tattığı, üst üste dizilmiş lahmacunlara benzeyen, üstüne sarmısaklı yoğurt ve maydonoz konarak servis yapılan, özellikle elle yenmesi tavsiye edilen, ev davetlerimin en spesiyal en sevilen yemeğidir.
• "şebit mantısı" da denildiği görülür.
• nereden başlasam bilemiyorum, şebit, aslında ben yıllarca her zaman bunu "şepit" diye bildim. ama şu anda falan öğreniyorum ki bu aslında bıçağa "piçak" pencere "pençire" diyen anannemin söyleyiş şekliymiş...
  
  şepit efendim, yufka gibi olur. ama yufka gibi çiğ değildir, az da olsa pişmiştir. hatta sanırım baya baya pişiriyorlar bunu, ayrıca da biraz daha kalındır.
  
  şepit, lavaş gibi değildir. şepit, lahmacun falan gibi de değildir. hatta böyle bir şeyi hayatımda ilk defa sözlükte okudum diyebilirim.
  
  şepit, ekmek yerine bile geçen, bir dürüm maddesidir aslında. ama içine her şey konulur! evet her şey! haşlanmış yumurta koyanı gördüm, patates salatasını içine koyan gördüm, annem peynir ve otlarla (ot dediğim de haşhaş, güneyik falan) kendince güzel bir dürüm yapardı. bundan farklı olarak mesela bir tepsiye yayılmış şepitin üzerine sıcak bulgur pilavı boca edilir, ondan sonra yine bu bulgur pilavı herkesin eline aldığı parça parça şepitlerle bu bulgur pilavı yenir. baya araplar gibi düşünün ama işte direk elinizle değil, şepitle alıyorsunuz. yumurtayı ekmekle yer gibi düşünün.
  
  sonra mesela kurban bayramında kavurma yapılır hayvan daha tamamen kesilmemişken bile, o kavurma pişer, kimse ekmek yemez! herkes etleri kaşıkla alır şepitlerin üzerine koyar, isteyen bahsettiğim çeşitli otlar, baharatlarla olayı bitirir, dürümünü yapar yer.
  
  ha bir de şepit kavurması diye bir şey var ki abov diyeyim. gece falan yapılır bu daha çok. şimdi ne dedik, pişmiş, hafif sertçe dürümsel bir yufka değil mi? hah işte tavada tereyağını kavuruyorsunuz biraz, içine bunları atıyorsunuz biraz böyle parça pinçik edip. biraz daha çeviriyorsunuz, yağını falan alıyor, içine isterseniz sucuk mucuk bişeyler, üzerine basıyorsunuz yumurtayı, iyice karıştırıyorsunuz. yumurta eşit dağılıyor yani. sonra of sıcacık yiyorsunuz, süper.
  
  anam neyse işte ya şepit çılgın bişeydir. bu anlattıklarım akşehir'de geçiyor, konya ilçesinde. benim gördüğüm bu çevrede biliniyor, biraz uzaklaşınca merkezden farklı isimlerle anılıyor, sonra yok oluyor... en son eskişehir'de bir fırında "dürüm yufkası" adıyla çok benzerini bulur gibi olmuştum. eeah dedim dürüm yufkası neymiş lan, şehirli piçlere göre uydurmuşsunuz işte ismini diye. (kendim çok köylüyüm ya)
  
  istanbul'da bunu bulamadım, baktığım hiçbir yerde bulamadım. ulan istinye'de bacon (domuz) buldum, marshmallow buldum, mısır çarşısında süpersonik salça buldum, çiğköfte tepsisi buldum, (hoş eminönü'nde şimdiye kadar ne aradıysam buldum) hatta ve hatta beşiktaş'ta haşhaşlı bile buldum, ama bu yok arkadaş yok! olsa ne güzel olur hakikaten ya...
• kayserili bir arkadaşımdan duyduğum kadarıyla kayserililerin lavaşa verdikleri ad.
• şibit de denir. yufkadan biraz küçük, biraz kalın, daha tandırdan yeni çıkmış sıcak haline tuzlu tereyağı sürülerek tüketilen ekmek türü.
• bununla yağlama diye bir şey yapıliyor. yok böyle bir yemek. harika.
  tarif vereyim ama gerçek kayserililer beğenmiyorsa düzeltebilir.
  kişi başı iki adet kadar şebit (tabi bunu bulmak zor, yöresel ürünler satan mağazalarda, organik pazarlarda bulabilirsiniz. olmadı un, su, maya ve tuzla bir hamur yapar, tabak büyüklüğünde açar tavada her iki yanını güzelce pisirebilirsiniz. hazır lavas da olabilir.)
  kıyma
  salça
  soğan
  domates
  baharat
  kıyma, soğan, salça, domates, tuz kavrulur. baharat eklenir.bu harç biraz sulu olmalı. o nedenle biraz da su ilave edilir.
  bir kat sebit, bir kat bu harç üstüste kişi sayısı kadar dizilir, sarımsaklı yoğurt ile servis edilir.