aman ormancı

• bir yılmaz erdoğan şiiri. "anladım" dan.
  
  nasıl hecelersen hecele
  hep aynı biçimde yazılıyor
  ayrılık
  
  çok yol bilenler geçti
  ayağını yordamına göre uzatan
  kurdun kuşun bileceği hal değilmiş ya öylesi işte
  eski sözlere yeni kafiye bulmak gerekmez
  suyun sefası kendine yeten
  stabilize bir eğlenmektir hayat
  her sevdalıya aşık atmak gerekmez
  
  sen, o hep önden giden
  çatallanan bahçesindeyken sevişmenin
  ki çıplak ve bensizliği ele almışken
  ne anlattığını bilmek istemeyen
  şiirler getiririm arkandan
  bir devrik cümlem kalır acınası
  iki çekingen benzetmem belki
  ve derisi soyulmuş bir nakaratım kalır
  yoluna ağladığım o türküden
  artık ehemmiyeti kalmaz
  köprünün
  ve hoş gül içimlik suların
  ya da
  -içkiden olsa gerek-
  masayı yıkan ormancının
  nasıl kıydın diye sormanın da manası yoktur
  suç delilleri ortadadır
  ve zaten
  kim olsa katılır akışına gerisinin
  
  aman ormancı
  canım ormancı
  köyümüze bıraktın
  yoktan bir acı
  
  acı köyde ya o yüzden türkü,
  yoksa roman olacak
  kentimizde geçse öyküsü
  
  bir de gülüşün kalır
  dişlerinin etrafından
  ve bilişin kalır
  her şeyi ama her şeyi
  eski haliyle
• siken ormancı'nın dişi versiyonu.
• (bkz: gece 3'te aranan sevgilinin ormandayım demesi)
  
  (bkz: #83314599)