bir üç beş

• (bkz: uc be$ sekiz)
• bir attila ilhan şiiri;
  
  desen ki denizin tuzu
  çiğ düşmüş kadife donlu patlıcanlar
  desen ki kendilerinden karga çığlıklarıyla kaçanlar
  en fakiri en zengini çirkini ve orospusu
  seni unutmuş olsun
  sen ki üşümüş gökte o yalnız bulutsun
  kıskanmadığın cömert bir maviliğin ortasında o
  bildiğin yalnızlığın ellerinden tutmuşsun
  desen ki unutulmuşsun
  
  denizler kızılca kıyamet akıp geçiyor
  zamana karşı geliyorsun
  bir üç ve beş leylekler artık gitti
  şimdi seni artık karanlıkta bir liman çekiyor
  unutulduğun unutulmadığın bilinmediğin bir liman
  bir üç ve beş derken şişede rom bitti
  sen yaşamaya başladığın zaman
  
  üşümüş gökte o yalnız bulut
  kendini hiç yerinde hissetmiyeceksin
  keyif senin
  istersen talihini billur akıntılarla bir tut
  ellerini göğsüne kavuştur
  doğu batı kuzey güney diyerek
  koştur
  bir üç ve beş istersen rom kadehleri gibi
  nasıl ki unutulmuşsun
  devril
  ve bitir maceranı
• fazlasıyla ve dogal olarak attila ilhan kokuyor. yazarını söylemeden okutulsa, attila ilhan olduğu tahmin edilir, o derece, bu derece, şu derece yani. havaların da ne olduğu belli değil bir sıcak, bir kar, bir yağmur; bir de saman sarısı.
  
  şiirde; şair, suser'lara şöyle seslenmek istemiş "kendini hiç yerinde hissedememek".
• "nasıl ki unutulmuşsun
  devril
  ve bitir maceranı"
  
  diye biten bir attila ilhan şiiridir.