brahman sutralari ^*

• 1- katha upanişad
  ölümsüzlüğün sırrı; kalbin arınması, derin düşünme ve insanın manevi aleme dönük gerçek ben’inin (atman) tanrı (brahman) ile aynı varlık olduğunu idrak etme yoluyla bulunabilir. çünkü, ölümsüzlük tanrı’ya ulaşmaktır.
  
  2- isha upanişad
  dünyadaki hayat ile, ruh alemindeki hayat, birbirine zıt şeyler değildir. çalışma hayatı tanrı bilgisi’ne zıt bir yaşantı değildir, aksine tutkusuz olarak yapılan her faaliyet, bu bilgiye ulaşmak için vasıtadır. diğer taraftan, terk ve feragat, egodan, bencillikten terk ve feragat etmelidir. yoksa hayattan değil. çalışmanın ve feragatın amacı, içteki atman’ı ve dıştaki tanrı’yı tanımak ve onların ayniyetini idrak etmektir. atman, tanrı’nın kendisidir ve tanrı her şeydir.
  
  3-kena upanişad
  tabiata ve insana ait her faaliyetin ardındaki kudret, tanrı’nın kudretidir. bu gerçeği bilmek, ölümsüz olmaktır.
  
  4-prasna upanişad
  insan; hayati soluk, düşünce, duyular ve hareketlerden müteşekkil bir varlıktır. bu unsurlar, atman’dan zuhur ederler ve eninde sonunda, bir akarsuyun denize karıştığı zaman kaybolması gibi, atman’a karışarak ortadan kaybolurlar.
  
  5-mundaka upanişad
  çeşit çeşit olan nesneler, sadece tanrı’nın tezahürleridir. bu sebeple, sadece nesneleri tanımak yeterli değildir. aynı şekilde, insanların bütün faaliyetleri de sadece evrensel yaratılış seyrinin safları olduklarından dolayı; sadece faaliyet göstermekte, yeterli değildir.
  bilge kişi, bilgi ile hikmet arasındaki farkı ayırt edebilmelidir. bilgi, nesnelere, faaliyetlere ve ilişkilere ait bir şeydir. hikmet ise; tanrı’ya ait bir şeydir; ve o, daima bütün nesnelerin, faaliyetlerin ve ilişkilerin ötesindedir. yehane hikmet, o’nunla birleşmektir.
  
  6-mandukya upanişad
  insan hayatı, uyanıklık, düş görme, ve düşsüz uyku durumları arasında süregelir. bunula beraber, bu üç halin ötesinde ‘üstün şuurlu görüş’ adı verilen dördüncü bir durum vardır.
  
  7-taıttırıya upanişad
  cehalet içindeki bir insan varlığını, gerçek ben’i (atman) kuşatan maddi kılıflarla hüviyetlendirir. bu kılıfların ötesine ulaşan kişi, saf mutluluk olan tanrı ile bir olur.
  
  8-aitareya upanişad
  evrenin kaynağı, idame ettireni ve sonu olan tanrı, varlığın her safhasına iştirak eder. o; uyanan kişi ile uyanır, rüya gören kişi ile rüya görür ve derin uykuda uyuyan kişi ile uyur; lakin kendisi bu üç durumun da ötesindedir. onun gerçek mahiyeti, saf şuurluluktur. ( bu tecrübe ruhun üç halinin ötesinde ve onlardan tamamıyla farklı ‘dördüncü bir durum’ olarak gösterilir. bu hal, hallac-ı mansur’un ene-i hak dediği vahdet durumudur.)
  
  9- chandogya upanişad
  tanrı herşeydir. evrende var olan bütün görüntüler, duyular, arzular ve işler tanrı’dan zuhur ederler. fakat bütün bunlar sadece isim ve şekillerdir. tanrı’yı tanımak için, kişinin kendisi ile kalbinin derinliklerinde gizli olan tanrı’nın aynı varlık olduğunu idrak etmesi gerekir. kişi, ancak bu şekilde bütün ızdıraplardan ve ölümden kurtulur, her bilginin ötesindeki cevher bir olur.
  
  10- brihadaranyaka upanişad
  atman her şeyden daha azizdir. herşey ancak o’nun sayesinde azizdir. atman, her fani mutluğun menşeidir. kendisi ise saf mutluluktur. iyi veya kötü hiç bir faaliyet, o’na tesir etmez. o, duyunun ve bilginin ötesindedir, lakin bilge kişinin düşüncesinin ötesinde değildir.
  
  11-kaılvalya upanişad
  inanç, ibadet ve tefekkür yoluyla kendi gerçek benini idrak eden bilge kişi, yeniden doğuş ve ölüm çarkından, ızdırap çarkından kurtulmuş olur.
  
  12-svetasvatara upanişad
  tefekkür sanatı öğrenilebilir, ancak gerekli nizamlara göre çalışmalıdır. maya ile birleşerek, bu evreni yaratan, idame ettiren ve yok eden; varlığın bütün şekillerinin ötesinde, sıfat ve faaliyetten münezzeh evrensel tanrı ile aynı varlık olan şahsi tanrı’yı idrak etmek, sadece bu yolla mümkündür.
• (bkz: upanishad)