hiçlik hissi

• insanın kendini bir hiçlik içinde hissetme durumu. hiç bir işe yaramadığını, hiç bir becerisi ya da başarısı olmadığını farketmesi durumunda içinde hissettiği boşluğa verilen ad.
• insanların değer vermemesi ya da verdikleri değeri göstermemesi durumunda kişinin sürüklendiği ruh hali. bazen intihar ile sonuçlanır.
• "sizinle görüşelim ruhi bey
  vaktim yok, vaktim yok
  ruhi bey, görüşelim
  vaktim yok görüşmeye kimseyle
  ruhi bey
  kendimle bile, kendimle bile."
  
  ben ruhi bey nasılım
• "insan değil de ağaç olsam,
  dallarımın arasından rüzgar esse yapraklarım, çiçeklerim, meyvelerim olsa !
  mevsimleri yaşasam... köklerimle toprağın derinliklerine sarılsam.
  kuşlar konsa dallarıma, yuva bile yapsalar... böcekler, karıncalar yollansalar içime...
  çürütseler oralarımı, ballarım sakızlarım olsa…
  gövdeme bir insan yaslanıp uyusa...
  ben bunları hiç bilmesem; sadece ağaç olsam..."
  
  der, erkan oğur.
  
  ve bu dizeler, hiçlik hissini çok yalın bir şekilde anlatır.
  
  hiç -de- öyle zannedildiği gibi; kişinin değersizleşmesi, işe yaramaması, bir yerlere sığ(a)maması, oradan oraya savrulması gibi bir durum değildir. hele hele intihara meyyâl bir hâl, hiç değildir.
  
  tanım;
  her hâlden hâllice hâllerden biri.
• insanın hiç beklemediği anda 'ben bi hiç miyim?' diye zihninde yanan soru işareti karşısında içinde cereyan eden histir. çokça düşünürsün, ancak bi cevap bulamazsın.
  
  saatlerce yazsam mı yazmasam mı diye kıvrandığın sevdiceğe yazarsın sonunda. ikına sıkıla yazarsın hem de. neşeli davranmaya çalışırsın ters bişey anlamasın diye. ama o tüm öküzlüğünü kullanarak 'noldu?' diye bi cevap verir ve sana kendini dünyadaki en değersiz varlıkmışsın gibi hissettirir. işte o an dersin ki 'evet, ben bi hiçim onun için.' velhasılıkelam en sikerli durumdur hiçlik.
• "artık hiçbir şeye karşı değilmiş gibi
  kayıtsızım
  yolculuğun sonunda ormanda duyduğum sesi öldürdüm
  amacım yoktu sesi öldürürken, ses öldüğü için de
  hâlâ amaçsız sayılırım
  ormana karşı değilmiş gibi kayıtsızdım
  ormandan çıkınca şehrin ışıkları ve ışıkların
  suda işaret ettiği anlamların adı olan dünya
  ile karşılaştım
  dünyaya karşı da kayıtsızım
  
  "anlamıyorum seni" diyen birine kendimi anlatmak
  üzere uzattığım kitap hâlâ okunmadığı için,
  bir gecenin sonunda anlatılmamak için yaşanmış
  gönderilmemek üzere yazılmış bir
  mektuba koyarak...
  mantıklı olan her şeyin nedenini aradım
  nedenini aramadığım için artık yalnızca ölümü
  ve aşkı seviyorum
  konuşma haline gelmeyen şeyleri
  susmalı ve sonra ormanın güzelliğinden söz etmeli"
  
  ahmet güntan / ormanların gümbürtüsü
• şarkısı bazen şu olabilir;
  
  (bkz: naci en alamo)
• akşam 11'de kayboluyor
• benden küçük olup iki üst dönemim olabilen birinin aynı zamanda cv'sinin benim cv'mi ona katladığını gördüğüm an yaşadığım duygu.
• yanılsamadır. şöyle ki hiçlik; adı üstünde hiç olma, var olmama durumunu ifade eder. dolayısıyla var olmama durumu da hissedilemez çünkü var olmayan birşeydir.