• (bkz: nukhet duru/7)
  • bir yaz gunu nedenini hic bilmedigim bir sekilde 7. kattaki odaninin penceresinden kedimiz napsterin yaptigi olayi tanimliyor. apartmandan sizin kedi a$agiya uctu diye bagiran tipleri duyunca a$agiya ruzgar gibi inmem bir oldu can cekisen bunyesiyle karsilasmak en boktaniydi. yavasca yerden kaldirdim kemiklerinin kirildigi ellerimde bariz belli oluyordu. kafamdan kedilerin vucutlarini parasut gibi kullandiklari omurgalari sayesinde yere yumusak inis yaptiklari duserken kuyruklarini denge organi olarak kullandiklari vs laflari gecti. evime geldigi ilk gun flashback seklindeydi. napster da buyuk kazik atti bana. hey gidi napster beyaz firlama daimi cuku disarda ankara kedimiz...
  • dun aksam yesilkoy sahilde gordum bi tane, daha dogrusu intihar etti diyodu basinda toplasan adamlardan biri. kedi kaldirimda kafasi kanlar icinde yatiyordu. yolda ezilmis olsa yolda da kan olur. bir an kedi intihar eder mi diye dusundum, sonra karsi tez olarak kedinin ayaginin kayip basinin yarilmis olabilecegini dusundum ama bu daha sacma geldi. kedilerin ayaginin kayabilecegini, kaysa bile bu olaya yol acabilecegine inanmak mantikli gelmedi. bi ihtimal daha vardi, araba carptiktan sonra kedi kaldirima ucmus olabilirdi. bunu da dusundukten sonra kedinin intihar etmis olabilecegine kafam yatti sonunda. ama olan kediye olmustu.. kimbilir ne derdi vardi..
  • dün ankara'da eskişehir yolu üzerinde bulunan, odtü kapısının çıkışındaki (kentpark'a gitmeyi sağlayan) üst geçidin reklam tabela pervazlarında gezinen ve kurtardığım miyav.

    yarı yavru ebatlarında, dişi, sarı renkli, karnı çenesi boynu bacakları patileri tamamen beyaz olan bir kediydi. baktım tam ince demirlerin üzerinde yürüyor, altı eskişehir yolu. düşse çok büyük ihtimalle ezilip ölecek. gel lan buraya napıyorsun orada, pisi pisiler, komiklik şakalar derken dikkatlice durduğu yerden geldi. neyse ki insana alışkın bir kediymiş ki kaçan kediler gibi panik yapıp bi yerlere kaçmaya çabalamadı, ki zaten kaçacak yeri de yoktu. panikleyen kedilerden olsa çok büyük ihtimalle aşağı düşerdi. aldım kucağıma (çok uysal bi kediydi. yok efendim cırmalayayım, atlamaya çalışayım, ısırayım, rahat durmayayım gibi hareketleri yoktu. kucağımda miyav miyav diyip durdu sadece) köprüden aşağı indim, ana yoldan olabildiğince uzaklaşmaya çalışarak odtü kapısına kadar gidip kendisini habitatına kavuşturdum.

    imkanım olsa sahiplenmeyi çok isterdim. fena şekilde sevimli ve uysaldı.
  • 5-6 sene olmuştur halen aklıma geliyor üzülüyorum. gece yalnız yolculuk yapmayı çok severim. gece 3 gibi güzel güzel giderken karanlıktı ama gördüm onu, yolun ortasında duruyordu. süratli de olmadığımdan kolayca durdum. ben duruyorum o duruyor. dörtlüleri yaktım. selektör yaptım gitmiyor, korna çaldım sklemedi. gaz verince korktu galiba kaldırıma çıktı durdu bakıyor. açtım camı lan oğlum kızım her neysen yolun ortasında durulur mu çarparlar sana dedim eğleniyorum kendimce. camı kapadım korna çaldım, veda kornası. gaza dokunmamla tekerin altına atlaması bir oldu ve kırılan kemiklerinin seslerini halen çok iyi hatırlıyorum. indim baktım dümdüz olmuş nasıl denk geldiyse. yapacak bir şey yoktu. intihar mı etti nedir yaktı içimi.
hesabın var mı? giriş yap