kayıp ruh

• kabul edilmeyen, bencilliklerle dolu, itiraflarla bogulan ama duymazliktan gelinen, insanin karanlik yonu, yani golgesini koparip atmasi, kendini koklerinden ayirmasidir.
  insan golgesiz yarimdir, golge de insansiz isiga cikamaz, var olamaz.
  golgesini kabul etmek istemeyip sakaciktan da olsa onu koparip atanlar, birgun bir yerlerde bu golgeyle yeniden karsilastiklarinda onu hala kabul edemiyorlarsa, artik onlar kayip birer ruhtur. tek yanlidirlar, devamli birseyler aramaya mahkumdurlar. var olan goruntulerinin, kimliklerinin altinda, derinlerdeki dere yatagini kurutmaya calismislar, susuz kalmislardir.
  tek care golgeyle esit sartlarda yuzlesmek.. hata ise, teslim olmak, golgenin golgesi olmaktir..
• - "kayıp bir ruh gibi dolanıyorum sokaklarda sabri abi"
  - "yapma be hacı, ne yapmışsın sen böyle ?"
  - "kendimi hayal kırıklıklarına ayrıştırıp, bir başka insan buldum içimde abi."
  - "o insanla yüzleştin mi peki hacı ? "
  - "insan gölgesiyle yüzleşemiyor sabri abi, gittikçe derinleşiyor gözlerindeki acı"
  - "işık tutsaydın be gölgeye hacı abi, karanlıklardan meydana gelenler ışıkla tükenirler hep, tabi mum dibine ışık vermez, o ayrı"
  - "doğmamış çocuğa da don biçilmez de mi sabri abi ?"
  - "evet hacı, dudaklarında aşk çatlakları"
• muhtemelen yıllardır güncellemeyen ancak bir solukta okunabilecek eğlenceli hikayelerin olduğu batug com köşesi.
  
  (bkz: http://arsiv.batug.com/lost11.htm)
• (bkz: yedek ruh)^*...
• bazen kacinilan , bazen tercih edilen 1 seydir