kulp yibo

• diyarbakır'ın kulp ilçesinde faaliyet gösteren okul. 1989-1991 yılları arasında bulundum burada babamın mesleği gereği. bir çocuk için bulunmaz bir ortamdı. bol ağaçlı, bol arkadaşlı, geniş alanlı bir ortam.
  
  meyve bahçeleri vardı.dut bahçesi, elma bahçesi, şahin tepesi, basket sahaları, futbol sahası vardı o dönem. dut bahçesine lojmanların arka tarafına karakol yapılmıştı sonradan.
  
  yatılı öğrencilerin çoğu türkçe bilmeden gelirdi. okul ilk açıldığında tam bir dram yaşanırdı. akrabaları olmayan birinci sınıf öğrencileri ailelerinden ilk kez ayrılan minik yürekler kıyıda köşede ağlarken görülürdü okul ilk açıldığında. çok değil bir hafta sonra okula uyum sağlayıp koşup oynarken rastlardınız bu çocuklara.
  
  burada kürtçe namına öğrendiğim tek şey küfür etmekti.gün yüzü görmemiş küfürler.kimse annesinin ismini söylemezdi spesifik küfürler edilmesin diye. yeni gelen bir öğretmen tanışma amaçlı herkese bir şeyler sorarken anne baba ismini sormuştu. sadece numara sırasında ilk sıradakine söyletebilmişti yarım saatlik uğraşın ardından. sonra çocuğa kimse adıyla seslenmedi fatma aşağı fatma yukarı.
  
  3 yılda beş kez öğretmenim değişmişti.sonradan babamdan öğrendim. pkk öğretmenlerden zorla tehditle para topluyormuş.para toplama işini de hep okulun en milliyetçi bilinen öğretmenlerine yaptırırmış.bulunduğum dönem çatışmaların çok yoğun olduğu zamanlardı. çocuk aklıyla çatışma çıkmasını isterdik hep. hele bir sene haftada bir karakol baskını oluyordu. karakolun lojmanın yanına taşınmasıyla dibimizde atılan bombalar yüzünden az camlarımız kırılmadı. lojman duvarları kurşun iziyle doluydu.
  
  şu an çocukluğumun 3 güzel yılının geçtiği bu okula gitmek için can atıyorum. tekrar göremezsem oraları gözüm açık giderim.