• isolée'nin yepisyeni albümü. adına yakışır bi iş olmuş, insan eli değmeden hazırlanmış gibi zira. playhouse'dan çıkmasının yanısıra, bence bu label'ın sound'unun çok kenarlarına gezmekte bu albüm efendim. rest de öyleydi dediğinizi duyar gibiyim, bu nispeten daha uzak olmuş, enfes te olmuş. yer yer çok minimal, ama cok melodik aynı zamanda. elektro bi yanı da var. cep telefonu sinyal bozumu * bile var içinde [bi manken arkadasımız da kullanmıstı bunu bi klibinde, "ödemeli arıyorum yar yar, gözün körolsun yar yar"- o hani ibrahimkutluay'ın falan sevgilisydi bi ara, evet o işte].

    albümün açılış şarkısı, pictureloved, dans pistlerini sarsıcak cinsten. gümbür gümbür tokatlamıyo hemde, efendi efendi "gönder"iyo. ** lfo manyagi karanlık bi şarkımız var sora, adı enrico; efendi cocuk bu enrico ama biraz karanlık bi tip. 'do re mi' adlı bi çalışma daha var ilgimi ceken, diğerleri arasından sıyrılan, bu üç notadan nasıl bu kadar alakasız sesler çıkar dedirticek cinsten. kapanış da pillowtalk, uyurken dansedebilirsiniz.

    rest'i çok sevmiştim, ama insaf, 5 yıl oldu albüm çıkalı. aynı ayarda, daha modern bişi istiyoduk, we are monster çıktı. başka bişey istesek olucakmış demek ki.

    10 üzerinden 9.5'u arkama bakmadan veriyorum. al.

    hatırlatma: albüm için melodik dedim, armonik demedim. çok nota, az uyum politikasi.
  • schrapnell ve face b, kapanı$ta today ve minimal bir pillowtalk dı$ında genelde elektro havası sezdirse dahi* mädchen mit hase ve ozellikle face b ile guzel muzik iceren bir isolee albumu.
hesabın var mı? giriş yap