yalnızım dostlarım yalnızım yalnız
-
-
bugün bi kız gördüm. bu sözleri mırıldanarak yürüyordu. gel bi sigara içelim dedim. biraz konuştuk. çok sıkılıyorum çok özlediğim insanlar var gıcık edip kendimi hatırlatmaya çalışıyorum. başkalarına sataşıyorum ama yalnız hissedince eğlenmiyorum dedi.özlediği insanlarla uzaktan konuşuyormuş.
boşver dedim. özlüyorsan geçmişte kalmışlardır ama onlarla bi şekilde konuşuyorsan seni duyuyorlardır. yalnız olduğunu düşünüp hiç sıkılma yalnıza hiç benzemiyorsun kendine benzeyen insanlar bulmaya çalış dedim.
konuşma bir sigaraya sığmadı. boğaz'ın serin havası ve güzelliğinde ikinciyi de içtik. sonra ikimiz de kendi yolumuza gittik. -
-
bir ara sağda solda "çok çelişkili bir söz. madem yalnızsın, dostların neden var? yok, eğer dostların varsa neden yalnızsın?" diye eleştirenler vardı bu şarkı sözünü.
oysa insan kimi zaman -hatta çoğu zaman- etrafındaki insanlar sebebiyle daha da yalnız olduğunu hissetmez mi? şöyle bir baktığınızda, "dostum" diye hitap ettiğiniz kişilerle aranızda meğerse dağlar kadar fark olduğunu hissetmediniz mi hiç?
şarkıyı hiçbir zaman kelime kelime dinlemedim ama hepsinden öte tatlıses "ulan ben de dostlarım var diye seviniyorum da meğerse sizler dahi yokmuşsunuz hiç!" diye serzenişte bulunamaz mı?
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap