ardından

• bütün dünya gelir sanki, gelir üstüme
  uzanırım uyku tutmaz, yarınlanır gece
  sen yanımdayken, sızı diner dem verir
  göze mi geldik, dinmez hala sesin
  senle beraber, titrer, söze gelir
  hengame biter sanki yenilenir bedenim...
  
  senden sonrayı sevemedim canım benim,
  ardından kimselere çözülemedim
  kalmadı kederimi yüklenecek kelimeler
  ben miyim bu aynadaki, bendeki izin mi?
  
  döner durur aklımdaki bu yarım melodi
  tenim titrer, boşluk olur uzayıp söner
  sanki gönül şimdi ıssız yapayalnız
  gezer durur, arar sorar ama nafile
  avere bu şehrin tüm küskünleri gibi
  kuşkulu ama hala sevdalınım.....
  
  (bkz: serdar keskin)
• nasil tarif edecegimi bilemedigim second sarkisi. kosullar degistikce agirligi degisiyor sozlerin, ancak verdigi duygu hep ayni.
  
  son bir anim var seninle
  gitsen bile kal benimle
  gerçekten istesem geri döner misin
  gözlerimde dondun o soguk yüzünle
  
  son bir anim var seninle
  bitsin zaman sen kal benimle
  gerçekten istesem geri döner misin
  gözlerimde kaldin o güzel yüzünle
  
  orda iyilerin yaninda her seyden uzakta oldugunu bilmek
  yeterdi aslinda beni duyuyorsan gel gir rüyalarima
  
  son bir anin var benimle
  sen uyurken elim elinle
  
  yandin mi söndün mü ordaydim gördün mü
  kayan yildizlarla geri döner misin
  yandinmi söndün mü ordaydim gördün mü
  kayan yildizlardan tek dilegimsin
  dön, geriye dönemem
• yayımlandığı kitaba adını veren ibrahim karaca şiiri:
  
  bugün ocağın otuzu
  gittiğin günün ardından
  kırksekiz ay geçti
  yani dört yıl
  yani bindörtyüzaltmış gün
  ve ben bu kadar yıl
  bu kadar ay
  bu kadar günde
  hasretini büyüttüm içimde
  
  bugün ocağın otuzu
  dışarda kar
  içimde hasretin var
  
  hatırlıyorum
  hava yüklü, sessiz
  yağmakla yağmamak arasında kararsız
  islak kokuyordu gece
  el sallar gibi oldun, sallamadın
  gittin öylece
  
  bugün ocağın otuzu
  dışarda kar
  içimde sevdalı yüreğin var
  
  hani
  bir ağaca kurt düşer de
  kemirir, kemirir
  büyüdükçe büyür kovuk
  çırpınır ağaç ne yapsın
  yarası büyük.
  çırpındıkça büyür kovuk
  
  ağlar sessizce
  bekler çekip gitmesini kurdun
  anlayınca beklediğini
  gelmesini ölümün
  a benim gülüm
  tomurcuk çıkarır yandan yöreden
  
  bugün ocağın otuzu
  dışarda kar
  içimde sen varsın
  oturmuşum mezarının başında
  sırtımda yaralı kabanın
  
  ıslak kokuyor gece
  oturmuşum öylece
  
  (istanbul, aralık 1983)
• serdar keskin'in leyl albumundeki, en nefis sozlere sahip parcasi:
  
  "
  ...
  ben miyim bu aynadaki, bendeki izin mi?
  ...
  "
• uykusuza masallardan:
  
  yorgun argin dondum eve
  bir soguk du$ aldim yoklugunun ustune
  iki yol cikardin onume
  eyvah dedim kactim, icimden gecenlerin aksine
  
  sen zamana birak, daha gencsin, ali$irsin
  ben biraktim zamani, a$ik oldugun adam kaldim
  gittigin yerde bulduklarinla mutlu ol
  avun, sevil; yolun, bahtin acik olsun
  
  ben $a$kin, kararsiz, kimseye zararsiz ya$arim
  ben $a$kin; karanlik bir suru yarayla ya$arim
• çok iyi niyetli bir parça. "ardından" böyle şeyler söylettiren, bu kadar iyi niyet beslettiren eski sevgililerin şerefine defalarca dinlenesi.
• kederi yüklenecek kelimelerin kalmaması ancak bir gidenin ardından olurdu zaten. aynaya baktığında gördüğünün, onun sende kalan izi olması kadar ağır. melodilerin tamamlanamaması normal, her bir şey yarım kalmışken.
  ardından diye şarkı yapmak manasız, o gitmişken.
  bir varmış, bir yokmuş. birileri gitmiş. biri kalmış.
  ardından bu kadar güzel laf edilmesi, her işteki hayırmış.
  mışlarla yürüyen zaman, bizi yarı yolda bırakır da, gram umursamazmış. bakakalırmışız hep. sizli bizli geçmiş zaman kullanarak eziklikle aramıza seviye koyarmışız. çoğullaştırıp her umutsuzluğu, kahveden adam toplamışız izlenimi yaratırmışız. biz ne yalancıymışız lan.
• sarp mâden'in adnan karaduman, eylem pelit, turgut alp bekoğlu ve imer demirer isimli müzisyenlerle ve şevvâl sam ismindeki biriyle birlikte kaydettiği albüm.
• japon klasikleri
  (bkz: natsume soseki)
  ithaki japon klasikleri serisinin okuduğum üçüncü kitabıydı ardından.japon edebiyatı ve soseki beni bir kez daha bu kitapla etkilemeyi başardı.
  
  30 yaşındaki işsiz ama dertsiz daisuke'nin hayatı konu edinilmiş.
  daisuke'ye ailesi bakıyor ,çevresi tarafından orta yaşlı olarak iş bul ve evlen baskılarına kafayı takmaksızın yaşayan rahat bir arkadaşımız.
  
  toplum baskısını yok sayıp başkalarına aldırmadan okumayı,öğrenmeyi seviyor.
  meiji döneminde ülke borçların içinde ,ekonomik olarak buhranda iken çalışmanın bir anlamı olmadığına inanıyor taa ki karşına hiç beklenmeyen aşkı çıkana kadar.
  
  klasik ,otoriter japon aile çizgisi ve toplum değerleri her soseki kitabında olduğu gibi bu kitapta da kendini gösteriyor.aşık olunca biraz değişecek gibi dursa da daisuke tembel bir toplum mühendisi.kitapta aşk konusunun ele alınması biraz ortaları bulduğu için ister istemez biraz daha yüzeysel işleniyor bu kısım.
  
  kitabı almadan önce çok tekrara düşüldüğüne ilişkin eleştirileri okumuştum.bu kitapta biraz konu sıradanlaşıyor ister istemez.ancak vasat soseki için söylenebilecek bir söz değil.10 üzerinden 7lik konusuyla ortalama üstü bir japon edebiyatı.
  
  kitapta deftere not düştüğüm üç dört alıntı var.
  
  "sen dünyayı olduğu gibi kabul eden bir adamsın. diğer bir deyişle, iradesini ortaya koyamayan bir adamsın."
  
  “hayatın farkına varmayan bir insan kadar tehlikeli başka bir şey yoktur"
  
  son cümle kitabın en iyi cümlesi:
  
  “dürüstlük ve samimiyet bende mevcut. sadece bu özelliklerimi insanlarda uygulayamıyorum.”
  
  edit :yazım
• “derdi ne?” şarkısıyla kulağımıza yerleşen bir sefo şarkısı.
  
  gözlerim ışık arıyor gecenin altından
  karanlık beni sarıyor değilsin farkında
  tüm millet seni soruyor, cevabım aklımda
  ama sesim çıkamıyor, yalanım ardından
  derim yeter
  beni beter bırakıyor bu kelimeler
  geri dönemem diyenler hep geri döner
  sen benimle gel
  ama kurtulamam inan ki
  peşimden geliyor tehlikeler
  mutlu sanarlar ama beni keder basıyor
  su alır bu gemiler elbet
  önemli değil pek içindekileri kurtar yeter
  karıştırırlar, seni de suçuna ortak ederler
  seni denerler, bildiğin yalana yemin ederler
  sen bi de bana sor seni bana
  deli sanar herkes, tamam ok
  ederi kadar
  bu dedikoduların sonu gelmez ama
  bana kalan her şey yalan oldu
  bu gözler neler gördü
  içimdekileri doldurup yere döktüm
  yine başa döndüm
  karanlık değildim ışıklarım söndü
  işte o gün öldüm
  gözlerim ışık arıyor gecenin altından
  karanlık beni sarıyor değilsin farkında
  tüm millet seni soruyor, cevabım aklımda
  ama sesim çıkamıyor, yalanım ardından
  doğan güneş kararıyor
  ellerim seni arıyor
  yokluğunun zararı yok
  gözlerim seni arıyor
  sonunda kafam atar
  elimden geldiği kadar ya
  oldum peşine madara
  bu da mı benim hatam
  girerim iyice batağa
  çıkarım haritadan ya
  isteyerek isteyerek
  istedim evet istedim evet
  kimseden ummadım medet
  alnımda ter hep
  arkamda anam ne çektik bana sor
  ya nasıl denir burası beni geriyo
  günahım temizleniyo
  aslında ben istemiyom
  çocukça hevesleniyom
  oynayın, ben izlemiyorum