biz ıslandık ama atatürk ıslanmadı

• "dünyada herşey için; medeniyet için, hayat için, muvaffakiyet için en hakiki mürşit ilimdir, fendir.
  ilim ve fennin haricinde mürşit aramak gaflettir, cehalettir, dalalettir"
  
  “biz, ilhamlarımızı, gökten ve gaipten değil, doğrudan doğruya yaşamdan almış bulunuyoruz.”
  
  “benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır.”
  
  bu cümlelerin sahibi, hayatını türkiye’yi bu hastalıklı putlaştırma kafasından arındırmaya adamış, bu uğurda ülkenin kimi zaman neredeyse tamamını karşısına almayı göze almış atatürk’ün kendisinin de aynı hastalıklı zihniyetin kurbanı olduğunu gösteren olay.
  
  çocuklar çocuk aklıyla kendilerince iyi bir şey yapmışlar, ona takılmıyorum, saf sevgi olduğu aşikar ama bu çocukların ailede ve okulda nasıl yanlış eğitildiğine dair ipucu veriyor. aynı şekilde bu tavırdan hoşlanan, duygulanan insanların da bakış açılarının -üzgünüm ama- diğer yobazlara aslında ne kadar yakın olduğunu bir gün farketmelerini umuyorum.
  
  ülkenin hiçkimseye tapınmamayı, hiçkimseyi putlaştırmamayı ilke edinmiş, mürşidi bilim olan insanlara ihtiyacı var. yoksa bu çocuklar gibi milyonlarcası var, kimi atatürk’e, kimi başkasına ilah gözüyle bakıyor. insanların zihniyeti bu olduktan sonra ne zaman, kimi ilahlaştıracağını da bilemezsiniz veya çoğunluk sizin istediğiniz kişiyi değil de, başkasını ilah görür. kendine sürekli ilah arayan bireyi yanıltmak da, yönetmek de kolay olur. ortadoğulu olmakla, batılı olmak arasındaki en büyük fark bu sanırım.