cebeci istasyonu

• cebeci istasyonunda bir akşam üstü
  incecikten bir yağmur yağıyordu yollara
  yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
  sıcak bir kara sevda
  yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
  acımsı, buruk.
  mühürlenmişti ağzımız bir sessizlik içinde
  sessizliği üstümüzden atamıyorduk
  bir saçak altında kararsız, yorgun
  saatlerce duruyorduk
  kimse görmüyordu bizi
  
  cebeci istasyonunda bir akşam üstü
  yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
  cebeci istasyonunda bir akşam üstü
  bir başka türlüydü bu insanlar
  sen bir başka türlüydün
  gözlerin yine öyle bir bilinmez renkteydi
  gözlerin gözlerimde erimekteydi
  bir mermer heykel gibi yanımda duruyordun
  beni bırakma diyordun
  
  meyhane sarhoşları gibi sırılsıklam
  bir yalnızlık duyuyorduk
  ağlıyordun, ağlıyordun...
  
  cebeci istasyonunda bir tren
  nefes nefese soluyordu
  gerilmiş bir keman teli gibiydik
  
  ankara kalesi'nde bir eski çalar saat
  bilmem kaça vuruyordu
  bir yağmur yağıyor inceden ince
  içimizdeki binbir düşünce
  harmanlar misali savruluyordu
  islanmış bir ceylan yavrusu gibi
  tiril tiril titriyordun
  gitsek gitsek diyordun.
  
  yüreğimin atışından deli gönlümce
  sırıl sıklam, paramparça, permeperişan
  türküler söylüyordum
  ağlıyordun, ağlıyordun...
  
  şimdi, şimdi seni düşünüyorum
  cebeci yollarında rüzgarlar esiyor, serin
  paramparça düşmüş gönül ufkuma
  iki yıldız gibi gözlerin
  gel ey ciğerime saplanan hançer
  gel ey yüreğime oturmuş kurşun
  göçmen kuşlar gibi çok uzaklardan
  gel artık
  ne olursun
  
  yavuz bülent bakiler'in yazdığı bedirhan gökçe'nin üçüncü sayfa şiirleri albümünde okuduğu şiir...
• ankara'da kurtuluş tren istasyonundan bi sonra gelen istasyondur ayrıca..
• osman öztunç da yorumlamış, şiir yorumda daha güzel olsa da: http://fizy.com/#s/12wimx
• şiirin tam ismi için (bkz: cebeci istasyonu ve sen).
• ankara'da kayaş'dan sincan yönüne giderken kurtuluş istasyonundan bir önceki istasyon.
  (bkz: kime göre neye göre önceki veya sonraki)
• şairlerin bile kalemine düşmüş izbe bir istasyon.
• efsaneleşmiş teşkilat şarkılarındandır.
  
  (bkz: osman öztunç)
• yağmurlu bir ankara gününde bizzat cebeci'de veya kurtuluş parkı'nda dinlenince daha da efsaneleşen şarkı.