yasemin

• bir akgun akova $iiri.
  
  sevdigim kadin adlari gibi -1-
  
  -yasemin-
  
  çimenlerin içinde bekledim seni sırtı dikenli bir böcek gibi
  orkidelerin arasında kara nanelerin fesleğenlerin
  kardelenlerin köklerinde
  ve yapraklarında
  ----------arıların ayak izlerini taşıyan gelinciklerin
  sonra yasemin, güzelim, senin son yaprağın aşktı
  aşktı aralık kapılara anlattığın
  çıkıp gitmelerin aşktı
  aşktı dönüp gelmelerin
  sonra yasemin, güzelim
  likenli kayaların üzerine adını yazdım
  ve okuma yazma öğrettim kertenkelelere
  sersem gibiydiler, yeni uyanmışlardı kış uykularından
  sarı saçlarından söz edince onlara, ilkbahardan dayak yedim
  çünkü hem annen hem babandı ilkbahar
  allahtan arkadaşım yaz vardı, çok yakındaydı, geldi beni kurtardı
  yaşadığın bütün evleri bir bir gezdim o yaz
  ebene teşekkür ettim doğduğun evin bahçesinde
  "bir zeytin dalına benziyordu elime aldığımda,
  sonra birden bir çiçeğe dönüşüverdi," ^*
  ---------------------------dedi ve sordu,
  "yeniden zeytin dalı mı oldu yoksa?" ^*
  sonra yasemin, güzelim
  taşbebeğine yeni elbiseler giydirdim
  ahşabını kokladım merdivenlerinde bakıştığımız evin
  ve bir avuç yem bıraktım havuzun yanına ardıç kuşları için
  sonra yasemin, güzelim
  kendimi de bıraktım orda
  yitirdiğim
  ve yitireceğim bütün kadınlar için
  
  sonra yasemin, güzelim, senin son yaprağın aşktı
  aşktı uçmak ve konmak
  varmak ve dönmek aşktı
  memelerinin arasından
  bulutlara tırmanan
  bir çocuk olarak duruyor aşk
  bugün bile
  belleğimde
  
  akgün akova
  
  ic. öküz dergisi , ağustos 1998