sevilen birinin öldüğü ilk gece

• böyle bir gecede sormuştum: "bu acıyla nasıl yaşanır?"
  bana, "insanın sevdiği biri öldüğünde; içinde 40 mum yanar, her gün bir mum sönermiş, biri hiç sönmez, ölene dek yanarmış" dediler.
  şuna benziyor aslında:
  (bkz: eternity and a day)
  
  bazen insan, soğuk gecelerde, onun mezarda üşüyeceğini düşünüp, daha da üşüyor. biliyorsun, ne kadar saçma olduğunu.. sonra hiç ısınamadan sabah oluyor. ağzın, kupkuru toprak gibi kalıyor; yağmurda. hani konuşmaya çalışsan; dudakların o topraklar gibi dökülüp gidecek.. "neden susuyorsun" diyorlar.. nasıl anlatacaksın? sanki anlayacaklar..