jiletlipasta

beklemek

bazı bekleyişler uzun süren vedalardır aslında. ilk başlarda o yüreğindeki kelimeleri döker; kuşlara yem atar gibi. bu sitemdir sana; incecik, kırılgan.. sonra sitemi onun canına batar çünkü erişemez senin kalbine. kapın kapalıdır artık. bu kez seslenir, daha yüksek sesle, biraz hırçın ve çokça kırılgan.. hatta ayazda gururuna yenilir, pencerene taş bile atar ardından.. kapıyı bir de içeriden sürgülersin.

o buna beklemek der, sen yolcu etmek dersin. usulca ya da hızla gider bir zaman sonra, bir kentten sürülmüş gibi.. sonra şehir usulca sislerin içinde kaybolur. zorlu bir yolun ardından, güneş açmıştır onun hayatında. çok güzel bir yerdedir artık. bekleyiş bitmiştir, bu kez sana gerçekten veda eder. ne kızgın, ne kırılgan. ilginçtir onun yanı başındayken haykırışlarını duymayan sen, arada okyanus dahi olsa bu vedayı duyarsın.. kapıyı ardına dek açar ve bakarsın. "sahiden gitmiş"... birden onun kokusunu sana taşıyan rüzgar yön değiştirir, açtığın kapıyı hızla çarpar yüzüne. pencere yanındaki koltuğa yönelirsin biraz terk edilmiş biraz yalnız.. oturmadan önce menekşelere su ver, onlar da kuruyup gitmeden.

devamını okuyayım »