3 mart 2011 cartel konseri

• istanbul taksim'de, jolly joker balans sahnesinde, bir dönemin çocukları şimdinin yetişkinlerini hop hop zıplatmış, geçmişe çocukluğumuza götürmüş, sonra bu güne taşımış, çok güldürmüş çok eğlendirmiş konserdir. yeni albümleri bugünkü neşen cartel'den 'in günümüzün müzikal teknolojisi ve müziğin gittiği yeri göz önünde bulundurduğumuzda, bize cartel' in geleceği hakkında çok da fazla bilgi vermeyen, söyleyecek çok da fazla yeni şeyi olmayan bir albüm olduğunu düşünsem de, yeni albümde bir kaç şarkının günümüz türkçe müzik camiası için oldukça kaliteli kaldığını da ifade etmeliyim. dünkü konsere dair bir şeyler söylemek gerekirse de, en önde ortada duran elemanın grup elemanlarıyla sürekli kurduğu göz teması ve her fırsatta elemanlarla el sıkışması, sarılması falan kıskandırıcıydı, 13 yaşında ergen gibi cartel benim de elimi sıksın, bana da teşekkür etsin istedim bunca yıl onları unutmadığımız için. konserin sonuna doğru arka sıralardan gelen bir eleman en ön sıralara yaklaştı ve beyaz bir peçeteye yazılmış notu alper ağa' ya attı, birinden selam getirmişti, yine tüm grup üyeleri teşekkür ettiler kendisine, selam kimdendi onu da merak ettim. konserde epey hopladık zıpladık, yeni şarkıların yanı sıra "cartel bir numara en büyük" ve "evdeki ses" gibi eski şarkılarda tüm kadro gruba eşlik ettik, ne ezberlemişiz o sözleri, hiç de unutmamışız. konserin en büyük sürprizi manga' nın solisti ferman' ın ve diğer grup üyelerinin gelerek, yeni albümdeki sen şarkısında düet yapmasıydı. ferman ayrıca "95 senesinde biz de bu adamların fanatikleriydik, onların bir konseri için ve o konseri önde izlemek için karaborsadan bilet almışlığım var" diyerek, "en büyük cartel" diye bizi de çoşturarak salonda ikici bir heyecan dalgasına neden oldu. son olarak cartel ekibinden olayın peşini bırakmamalarını, kendilerini daha da geliştirerek, korkmadan daha cesur ve yenilikçi albümler denemelerini, ve bir de hayatlarına biraz daha sporu sokarak konserleri öncesinde kondisyonlarını arttırmalarını talep ediyorum.yabancı elemanlar peter ole ve babalu bak ne güzel bakmıştı kendine epey enerjiklerdi, çoşturdular herkesi.