the winter's tale

• (bkz: shakespeare) oyunları içinde bir hayli farklı ve standart dışı bir oyundur. ilk kez bir shakespeare oyununda son sahnelerde izleyici bilmediği bir sürprizle karşılaşır. diğer eserlerinde, oyunun içindeki tüm karakterler tam bir kaos yaşarken, biz (okuyucu/izleyici) -ilk sahnelerde bu komplo ve karışıklıkları bir karakterin sesli bir şekilde kendi kendine planlamış olması nedeniyle- asıl durumu bilir ve düzenin geri gelmesini bekleriz iyi ya da kötü. izleyiciyi bilgisiz bırakmak neden son oyunlarından biri olan the winter's tale'de tercih edilmiştir çok açık değil.
  
  shakespeare the winter's tale'de çağdaşı robert greene tarafından, yunan trajedyalarını temel alarak yazılmış (bkz: pandosto) metnini kullanmış, düz yazı olan bu hikayeyi kendi tarzında yorumlamıştır.
  
  oyunun ilk üç perdesi ağır bir trajedi şeklinde ilerlerken son iki perde de birden klasik shakespeare romantik komedilerine dönüş yapar. bu açıdan oldukça karmaşık yapılandırılmış bir oyun. bunu yapabilmek için shakespeare ilk defa "zaman"ı konuşturmuş ve yılları geçirmiştir oyunun ortasında.
  
  "exeunt pursued by a bear" sahnelemesininse eminim o yıllarda izleyicide mükemmel bir etkisi olmuştu. dahice.