the ballad of the sad cafe

• ruhu hafifleten, özgün bir üslupla yazılmış, yedi farklı öykünün yer aldığı güzel bir carson mccullers kitabı. az sözle çok şey anlatmış mccullers. okurken yorgunluğumu alıp götürdüğünü hissettiğim nadir kitaplardan. geç keşfettiğim, eşine az rastlanır bir edebiyat.
  
  --- spoiler ---
  
  küskün kahvenin türküsü adlı hikayede "seven" ve "sevilen"den bahsettiği bölüm insanın içine işliyor.
  
  "...en sıradan birisi, coşkun, ateşli ve bataklıktaki zehirli zambaklar kadar güzel bir sevginin nesnesi olabilir..."
  
  ***
  
  "bir ağaç, bir taş, bir bulut" adlı öyküde de "anımsamak"tan bahsettiği kısımdan o kadar etkilendim ki, aynı paragrafı kaç kere okudum bilmiyorum.
  
  "...onu nasıl ve ne zaman anımsayacağımı kestiremiyordum artık. anımsamanın tuzaklarına karşı bir çeşit savunma kurabilirsin belki. ama insana dosdoğru karşıdan saldırmıyor ki...kenardan köşeden çıkıveriyor. gördüğüm ya da işittiğim şeylerin insafına kalmıştım. ben onu bulmak için ülkeyi baştan başa dolaşırken, o beni ruhumun içinde kovalamaya başladı birden bire. o, beni kovalamaya başladı, anlıyor musun? ruhumda."
  
  --- spoiler ---