the departure

• izlediğim ''1.sezonu en iyi olan dizi'' olan ve beni galeta ununa bulanmış bir tavuk gibi hissettirip önce kahırlara sokup çıkaran, oradan karanlıkla bulayan, sonunda da içimdeki ateşlerde cayır cayır mühürleyip, beni kendime kanlı kanlı yediren the leftovers dizisinin 1.sezon finalinde kemanla başlayıp piyanoyla son bulan şarkıdır. birleştirilmiş iki ayrı versiyonu ile öyle bir duygu yoğunluğu yaratır ki, korkup o duygunun gerçek doğum yerini araştırırsınız zihninizde. bulamayıp, olabildiğince az hissetmek , duygularınızı olabildiğince önemsememeyi denersiniz.
  
  ne sevgiyi ne de nefreti ciddiye almak. pürüzsüz bir düşünce ağı kurabilmek adına duyguların boğazını sıkmayı denersiniz. bazıları kangren olup ölür, bazıları cılız hayatını sürdürür. düşüncenin duygudan başka düşmanı yoktur ve nora'nın kelimeleriyle mükemmel uyuşan melodiler karşısında savaş kaybedilir.
  
  https://www.youtube.com/watch?v=nbxe_z6k0oy
  
  sevgili kevin
  
  önemsediğim, hala yanımda olan birine veda etmem lazımdı. o yüzden sana ediyorum.
  
  bana karşı iyiydin kevin. bazen birlikteyken her şey değişmeden önce nasıl biri olduğumu hatırladım. ama her şeyi her şeyi kaybetmemişim gibi davranıyordum.
  
  gittikleri gibi geri geleceklerine inanmak istiyorum. terk edilmiş, yıkkın ölü bir medeniyetle çevrilmiş olmadığıma inanmak istiyorum. biriyle yakınlaşmanın hala mümkün olduğuna inanmak istiyorum.
  ama yapmaması daha kolay. kolay, çünkü ben korkağım ve bu zahmete bir kere daha katlanamadım.
  
  adil olmadığını biliyorum kevin. sen de çok şey kaybettin ve güçlüsün. hala buradasın. ama ben artık olamam.
  daha iyi olmayı denedim kevin. böyle hissetmek istemedim, o yüzden kestirme yolu kullandım. ama beni eve geri götürdü ve orada ne bulduğumu bilmek ister misin? onları buldum kevin. tam bıraktığım yerde. onların beni bıraktığı yerde.
  
  gerçeği kabul etmem 3 yılımı aldı ve artık geri dönüş ve düzelme olmadığını biliyorum. ben, tamir olmanın ötesindeyim. belki hepimiz tamir olmanın ötesindeyizdir.
  
  yaşadığım yolda devam edemem ama ölecek gücüm de yok. bir şeye doğru hareket etmem lazım. herhangi bir şeye. nereye gittiğimi bilmiyorum, uzaklaşıyorum. bütün bunlardan uzağa. kimsenin bana olanları bilmediği bir yer düşünüyorum. ama sonra onları unutmaktan korkuyorum. onları asla unutmak istemiyorum. yapamam. ailemlerdi.
  
  sanırım seni sevdim kevin. belki sen de beni sevmişsindir. keşke bunu yazmak yerine söyleyebilseydim. keşke seni son gördüğümde teşekkür etseydim ve keşke benim için ne kadar önemli olduğunu söyleseydim.
  ama yapamam. dedim ya, korkağım.
  
  o yüzden bana şans dile.
  
  bence ihtiyacım olacak.
  
  sevgiler, nora.