bts

• bağımlılık yapan gruptur, başka açıklama bulamıyorum.
  
  her şey goblin'de izlediğim bir sahneden sonra, "bu k-pop dedikleri ne ola ki?" sorusuyla başladı. "k" alemlerine giren çıkamıyor zaten, mafya gibi. k-drama'dan sonra k-pop geldi. youtube'da birbiri ardına gelen k-pop mv'leri sonrası ilk şoku atlatıp, daha seçici davranmaya başladığımda bts'in fire ve dope şarkılarının beni pek bir mutlu ettiğini hissettim. fire'da "hey burn it up jeonbu da taeul geot gachii, hey turn it up saebyeogi da gal ttaekkaji" diye bir kısım var, böyle kalın sesli bir abinin söylediği (abi değilmiş). niyetim, o kısmı kimin söylediğini öğrenmekti. (rap monster imiş) sonra youtube'un derinliklerinde bts epic moments, bts funny moments, bts sexy moments videoları arasında kayboldum. derken o gün kendimi "who is gay in bts?" isimli bir yazıyı okurken buldum.
  
  sonra bangtan bombs geldi, bts episodes geldi, bts run geldi, bts gayo geldi derken bir baktım günde 4-5 saat mesai harcıyorum bts'i takip etmek için. twitter ve youtube'a (hayatımda ilk defa) notification koydum, hiçbir şey kaçırmayayım diye. bütün "inside joke" ları anlıyorum, grup içi tüm "ship"ler konusunda az çok fikrim ve yorumum var (jikook is real, ok?), vlive'dan paralı üyelilk aldığım yetmedi, bon voyage videolarını da satın aldım rahat rahat izleyeyim diye, utanmadım gittim fan club üyeliğini de parası neyse ödeyip aldım (240 lira), işten izin aldım pazar gecesi sabahlayıp billboard ödül törenini izleyeceğim...
  
  koskoca evli barklı, işinde gücünde kadın manyak mıyım neyim, ne yapıyorum ben?
  
  bu çocuklar beni o kadar mutlu ediyorlar ki, en başta dediğim gibi, bağımlı ettiler beni kendilerine... başka açıklama bulamıyorum a dostlar.
  
  yaş 33, kocam yakında gözlerimin çekileceğinden endişelenmeye başladı...