4 3 2 1

• dün aldım bu kitabı. sayfa biraz ufak tutulmuş, o yüzden eni boyunu geçmiş gibi. kitaba bakıp arkasını okuyunca içimi korku sardı. hep yazmayı beklediğim roman falan demiş ya. 1947 doğumlu auster 70 yaşında gelmiş. bu adamlar ölür diye korkuyorum. yaşar kemal'in iyi olmadığını duyduğumda her şeye hazır olun denildiğini işittiğim de de aynı hissiyata girmiştim. yüzünü görmediğim nasıl insanlar olduğu bilmediğim yazarlar için dertleniyorum. bir kitap daha yazar mı diye düşünüyorum vs. üzüntüm yaşayan bir kişinin ölmesi değil sanki, birbirinden farklı olsa da sürüp giden hikayelerin o hikayelerin her birinde hissedilen o yazara özgü bir lezzetin kesilecek olması. bu geri dönüşsüz kesinti fikri ufak ufak kendimin de ölmekte olduğunu hissettiriyor bana. ülkenin şu halinde böyle şeylere dertlenebilecek bir yaşantım olduğu içinde biraz utanıyorum bunları düşündükten yazdıktan sonra. işte böyle.