akrep gibisin

• nazım hikmet'in dünyanın en tuhaf mahluku şiirinin fazıl sayın güz şarkıları albümündeki bestesi. güvenç dağüstün yorumluyor, ece dağıstan çalıyor efendim.
  
  akrep gibisin kardeşim,
  korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
  serçe gibisin kardeşim,
  serçenin telaşı içindesin.
  midye gibisin kardeşim,
  midye gibi kapalı, rahat.
  ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim.
  bir değil,
  beş değil,
  yüz milyonlarlasın maalesef.
  koyun gibisin kardeşim,
  gocuklu celep kaldırınca sopasını
  sürüye katılıverirsin hemen
  ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.
  dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,
  hani şu derya içre olup
  deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf.
  ve bu dünyada, bu zulüm
  senin sayende.
  ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer
  ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak
  kabahat senin,
  — demeğe de dilim varmıyor ama —
  kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!