3 entry daha
  • the wild bunch’a giden yol olması ve peckinpah dedenin alter egosu warren oates’ın yavaştan parlamasıyla akılda kalıyor. dün gece, 27 yıl sonra herhalde 2. kere seyrettim. ı ııhh, twb’nin aksine eskimiş. güzel diyaloglar ve sahneler var arada tek tük ama sevmedim. abd patriotizminin ve belki bir cins idealizminin tutkalını ortaya döküyor aslında. birimiz hepimiz hepimiz de asi kızılderililere karşı + monroe doktrini, latin amerika’yı arka bahçe görüp avrupalılar’dan (rasyonelize ediliyor tabii) haz etmeme
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap