chuck berry

• delmar semtinin guludur chuck berry. her ayin iki carsambasi konser verir durur hala kendi isminden turetilmis blueberry hill'de. yasli karanin yasli karaderililerinde cokca rastlanan bir huzun cokmustur gozlerine. ziplar durur hala, makas bacaklari sahnede tayyorluk kumas keser gibi acilir kapanir havada.
  school day, johnny be goode, sweet little sixteen, roll over beethoven'la cosar hala delmar'li subyanlar. bir dinazoru canli gormek gibi tuhaftir chuck'i sahnede gormek. sahneden indiginde cok yasli adamdir chuck berry. eli, yuzu, otesi berisi titrer. ama eline aldiginda gitari, onu izlemeye gelen mark knopfler, keith richards, ve rahmetli chet atkins'le jam yaptigi aksam gibi kanatli sandaletler takar ayaklarina hermaies gibi.
  isin alengirli tarafi 3 sokak otedeki hard rock cafe'ye gidip duvarda asili gitarina bakip peh peh diyen ayni sehrin kimi insanlari bile bilmez chuck berry'nin burusuk derisinin canli canli titredigini blueberry hill'de.
  hala bekler durur sizi chuck berry, muzedeki sabirli bir gorevli gibi.