217 entry daha
  • kamu bankasında hiç sevmediğim işte çalışıyordum şartları iyiydi. maaşı da iyiydi ülke şartlarına göre daha da iyi olacaktı. ama işi hiç mi hiç sevmiyordum böyle işkence çekiyorum. iş hem yoğun hem riskli hem izin almak sıkıntı hem idari tatillerde işe gelmek zorundasın. takım elbise giyip sakal tıraşı olmak hem çıldırtıyor hem özgüvenimi kırıyordu. dedim yaşın 32 , aylardan eylül karadeniz turundan gelmişim müdürün yaptığı değişiklik ile yarım gün tek başına çalışacaksın yeri gelecek tuvalete gidemeyeceksin güneş hala tepede 28 sene sonra emekli olacaksın yaşadığın yıl kadar neredeyse hayatında biri yokken istifayı verip çıktım.
    yeniden üniversitesi okuyacağım ya yüksek lisansa başlayacağım iktisat sevdiğim bölüm ikisini de beraber yapabilirim planım o hemde kpss-b kadro çalışacağım. maddi sıkıntım şuanlık yok.
    şans işine gelirsek son çok istediğim flörtüm şansızlık yüzünden gitti böyle aşkı da belirttim.
    yaş ilerlemesine gelirsek meslek değiştirmek için hiçbir şey için geç değil şuan konuşmadığım bir arkadaşımın babası 50 yaşından sonra iç giyim dükkanı varken bırakıp araba yedek parçası mal satmaya başladı adam öyle girişken fırlama bir tip değil mülayim kendi halinde biri.(bkz: 93346548)
    açıkçası bana sorarsınız hiç bir şey için geç değiş sadece olmuşla bitmişe çare yoktur. tabi bazı kişilerin ailevi gibi nedenlerde hareket kabiliyeti daha kısıtlı oluyor.
2015 entry daha
hesabın var mı? giriş yap