• sarı bir ormanda ikiye ayrıldı yolum,
    ikisinden birden gidemediğim ve yoldaki
    tek yolcu olduğum için üzgün, uzun uzun
    baktım görene kadar birinci yolun
    otlar çalılar arasında kıvrıldığı yeri;

    sonra öbürüne gittim, o kadar iyiydi o da,
    ve belki çimenlik olduğu, aşınmak istediğinden
    gidilmeye daha çok hakkı vardı; oysa
    ordan gelip geçenler iki yolu da
    eş ölçüde aşındırmıştı hemen hemen,

    ve o sabah ikisi de uzanıyordu birbiri gibi
    hiçbir adımın karartmadığı yapraklar içinde,
    ah, başka bir güne sakladım yolların ilkini!
    ama bilerek her yolun yeni bir yol getirdiğini,
    merak ettim geri gelecek miyim diye.

    iç geçirerek anlatacağım bunu ben,
    nice yaşlar nice çağlar sonra bir yerde:
    bir ormanda yol ikiye ayrıldı, ve ben –
    ben gittim daha az geçilmişinden,
    ve bütün farkı yaratan bu oldu işte.

    robert frost

    çeviri: selahattin özpalabıyıklar
  • matteo renzi'nin muhalif konuşmasında alıntılar yaptığı şiirdir. elbette türkçe çevirisi orijinal dili gibi etki yaratmaz ama bir siyasinin yumruklar yerine bir eserden alıntı yapmasının güzelliğinde okunacaktır.
  • bir süre sonra üzerinde tekrar ot ve ağaç bitmeye başlayacağından zaman içerisinde doğanın geri alıp kendine katacağı ve yok edeceği yoldur. gidilmeyen yollar sadece kısa süre için varolabilirler.
  • 1916 yılında robert frost tarafından yazılmış şiir. şiiri birçok farklı yönden yorumlamak mümkün olsa da nihai noktası, gerçekte yaşamda hangi yolun en iyi olduğunu bilmenin mümkün olmadığı ve kararlarımızın çoğunlukla gelişigüzel, bilinçsiz tahminler olduğudur.
  • hayatın önünü endişe ve hasretle kapayan yön.
hesabın var mı? giriş yap