• :n :f :g :w klavye kodlarıyla kaydetip her fırsatta kullandığım şukela smileyleri vardı ne güzel. facebookta bile kullanırım hala bu harfleri. millet bi bok anlamıyor ama naparsın eski ritüelleri yaşatma adına yapıyoruz herşeyi :g
  • bir de messenger discovery diye bir şey yapılmıştı. imitate komutu ile karşındakinin yerine konuşabiliyordun. toplu konuşmalarda iki kişiyi birbirine az kırdırmadık bu komutla. kur yapılan kıza imitate yapmak da pek keyifliydi ama ne söyletileceği özenle seçilirdi.
  • master of puppets yapardım niki, bir de şekilli yazardım buyuklu kucuklu yaklasık ısaretli.. amınakoyim hala utanıyorum.

    y.n: iş bu entry caps lock açık yazılmıştır.
  • telefonlarda yüklenen özellikten sonra mertlik bozulmuştu. yazıyorsun 'yaa canım isteyim şimdi akşam seni arayayim mi' tadında mesajlar. ne ayar olurdum online olma o zaman arkadaşım. ben değilim tabi beklediği ablanın.

    bir de sevgilisi kendisini aldatiyor mu diye msn şifresini isteyen mallar vardı.dikkat çekici iletiler yazar 'aaa siz bilmem kim ile ayrildiniz mi çok yakisiyordunuzzz' cümlesini beklerlerdi. bilmem kim kendi ismi olmalıydı. ne mallar vardı cidden ya.
  • toplu konusmalar yapilirdi, bilgisayarim donardi. cozulmeye basladigi an cikilirdi konusmadan ve davet edenin agzina micilirdi.

    ayrica sevgilimle tanistigim chat programi.

    ha bide amcam bunu kullanirken biri eklemis tanimadigi. cam varmi demis amcam var demis. acsana demis amcam da acik zaten demis pencereyi kastederek.

    guzel gunlerdi beh, samimi idi. facebook hic sevemedim zaten, kapansa da meseneye gecsek

    (bkz: mesene var mi?)
  • herkeste böyle miydi bilmiyorum ama benim çevremde sohbet hep şöyle başlardı:

    -nbr?
    +ii sen?
    -bn de iim napysun?
    +hiç sn?
    -hiç

    sonra bir şekilde konu açılırdı bir yerden.
  • yazıp yazıp silmek. hoşlanılan kıza nasıl cümle kuracağını bilememek de bu hatıralardandı. "karşı cins is typing..." yazısını görünce kendi yazdığımı hemen silerdim lan. maksat muhabbeti o sürüklesin. bu arada en güzel cümleyi arama kasıntım hala devam eder.

    ayrıca millet smileyin dibine dibine vuruyordu, rengarenk yazılar döşüyordu ve ben hala :d, ;) ve :) smileylerini kullanıyordum.
  • göz kırpmaları*. özellikle öpücük modaydı.

    sevgiliye ya da aileden birine bir öpücük atıldığında sesle birlikte ekranı kaplayan bir rujlu dudak olurdu.
    orda mısın diye ekrana su atan çocuk, bekletildiğini belli eden dondurmayı yere düşüren çocuk, dans eden çocuk, ekranın ortasından çıkıp dil sallayan çöp adam, kalp, gitarı parçalayan çocuk, uzaklardan gelen ufo..

    ekranı şöyleydi

    ayrıca bir ara deli gibi hıh modası vardı kızlarda.

    kendi fontumuzu kullanabiliyorduk. dinamik arkaplan vardı.

    not: sorsanız kimse hatırlamaz şimdi onun isminin göz kırpması olduğunu.
  • (bkz: yılmaz'ı meseneden silecesin)

    ifadeler hayatımın anlamıydı lan. çünkü yazıdan daha iyi anlatıyordu bazı ifadeler ne demek istediğini. bilgisayara format atınca hepsi gidiyordu, ilk işim arkadaşımdan ifadeleri istemek olurdu. ne günlerdi bee hey gidi...
hesabın var mı? giriş yap